Alaskan malamute to niezwykły, podobny do wilka pies. To podobieństwo jest tylko pozorne, zewnętrzne. Każdy hodowca potwierdzi to, że jest to zwierzątko niezwykle przyjazne i łagodne w stosunku do człowieka. Choć ten miły wilk nie jest psem dla każdego. Alaskany są bardzo odporne na choroby, ze względu na klimat z jakiego pochodzą. Koniecznie jednak musimy pilnować dokładnie terminów szczepień ochronnych, informacja ta dotyczy szczególnie małych szczeniaków. To one są bardzo podatne na różnego rodzaju wirusy i zakażenia bakteryjne. Po szczepieniu musimy zapewnić im szczególną opiekę, przez co najmniej trzy tygodnie. Koniecznie trzeba je izolować od innych psów, zwłaszcza bezpańskich. Najlepiej jeżeli w tym okresie nie mają kontaktu w ogóle z innymi zwierzętami, zwłaszcza wtedy, kiedy nie wiemy czy są one zdrowe. Podczas tej kwarantanny młody organizm nabierze odporności.
Dorosłe malamuty, jak już wcześniej wspominaliśmy chorują niezwykle rzadko, a jeżeli już im się to zdarzy, są to przeważnie dolegliwości żołądkowo – jelitowe. Najczęściej występują z naszej winy, ponieważ psy te źle reagują na nagłą zmianę karmy. Objawia się to zbyt luźnym stolcem, w takim przypadku najlepiej jest zastosować jednodniową głodówkę, podając psu tylko wodę do picia. Jeżeli chcemy zmienić karmę, to robimy to stopniowo przez okres 6 – 12 dni. Zaczynamy od ubierania niewielkiej ilości starej, a dosypywania nowej karmy, codziennie zwiększając dawkę aż do całkowitej jej wymiany w dwunastym dniu. Poza szczepieniami ochronnymi konieczne jest też ich odrobaczanie. Dorosłego osobnika wystarczy raz na rok, szczenięta koniecznie trzeba co trzy miesiące, aż do ukończenia przez nich pierwszego roku życia. Bez tych zabiegów nasz milusiński może stracić kondycję a wtedy będzie chudł, chociaż jego apetyt pozostanie bez zmian. Sierść stanie się matowa, włos kruchy i łamliwy. Gdy zauważymy takie objawy, musimy natychmiast reagować, ponieważ wytwarzane przez robaki toksyny mogą być poważnym problemem zdrowotnym u naszego pupila.
Malamuty to niezwykle przyjacielskie psy. Kiedyś w przeszłości służyły one nie tylko do polowań czy do transportu ładunków, ale w szczególności do opieki nad dziećmi. Wobec nich są one wyjątkowo cierpliwe, uległe i nadzwyczaj przyjacielskie. Uwielbiają ich pieszczoty i dobrze się czują w ich towarzystwie. To te cechy psiego charakteru zdecydowały o tym, że zostały one niezastąpionymi rehabilitantami chorych i niepełnosprawnych dzieci. Jeżeli natomiast chcemy tego psa wykorzystać do dopilnowania porządku czy posesji, to musimy pamiętać, że akurat do tego zupełnie się on nie nadaje. Jest niezwykle związany z ludźmi, co szczególnie można zaobserwować, kiedy pojawią się u nas goście. Perfekcyjnie odkryje ich intencje i odpowiednio zareaguje. Gdy będą serdeczni i mili to on również odpłaci się im tym samym, jeżeli nie to będzie niespokojny i nieszczęśliwy. Zupełnie inaczej zachowuje się on w stosunku do innych zwierząt. W tym przypadku można zaobserwować cechy wilka. Między innymi psami to on jest przywódcą, ale tych, którzy okażą mu uległość nie zaatakuje. Jeżeli wypatrzy gdzieś zająca albo sarnę zaraz rzuci się w pogoń. Takie polowanie kończy się fiaskiem, ale pies wróci do nas zadowolony i bardzo zmęczony. Malamuty również lubią polować na kury, które są dla nich łatwą zdobyczą. Po odnalezieniu raz drogi do kurnika, będą tam często zaglądać. Nie uważajmy ich jednak za bezwzględnych morderców, ponieważ to od nas zależy jak ich wyszkolimy.
Malamuty to psy, które świetnie nadają się do powożenia zaprzęgiem. Musimy ich tylko odpowiednio wyszkolić i systematycznie z nimi trenować, aby miały odpowiednią kondycję i siłę. Treningi najlepiej zacząć od szczeniaków, między 6 – 9 miesiącem ich życia. Podczas treningu bardzo szybko uczą się komend. Początkowo muszą to być krótkotrwałe dystanse dostosowane do siły i wielkości malucha, sukcesywnie je zwiększając. Od samego początku koniecznie trzeba mu zakładać szelki i przyzwyczajać do zaprzęgu. Dorosłe psy w tym zaprzęgu muszą być zmęczone, zanim podepniemy szczeniaka, żeby mógł za nimi nadążyć. Po prostu musi biegać i uczyć się od dorosłych.
Alaskan malamute to pies o bardzo sympatycznym usposobieniu, silnej budowie i wilczym instynkcie. To niesamowita mieszanka sprawia, że nie jest to pies dla każdego. To, czy będzie się u nas dobrze czuł oraz to czy my będziemy z niego zadowoleni, zależy wyłącznie od czasu jaki mu poświęcimy i sposobu wychowania go.
Was this helpful?
1 / 0