Anoreksja – co to takiego i dlaczego świadomie dajemy złapać się w jej sidła? Anoreksja to przede wszystkim choroba psychiczna, objawiająca się w wyglądzie zewnętrznym, zazwyczaj kobiet. Inaczej mówiąc, anoreksja to zaburzenia odżywiania, zachowania i wyglądu zewnętrznego. Skąd się bierze anoreksja? Zazwyczaj na anoreksję chorują kobiety, które tracą własną wartość i nie akceptują swojego wyglądu. Trudno czuć się seksowną i piękna, kiedy na każdym programie TV i we wszystkich czasopismach widnieją zdjęcia pięknych kobiet, o idealnych figurach, nieskazitelnie pięknych twarzach i zawsze tak czarująco zjawiskowych.
Taka siedząca w domu (np. po porodzie) kobieta, która ma kilka fałdek tu i tam, wieki temu była u kosmetyczki, ma nie pomalowane paznokcie, potargane włosy i średnio ciekawe ubrania w szafie, myśli sobie „Takim to dobrze!”. Czy jej psychika waruje i doprowadza ją do anoreksji? Z reguły nie, to nie te chwilowo zaniedbane czy mniej atrakcyjne kobiety chorują, dla nich piękno innych kobiet jest motywacją do wzięcia się za siebie i błyszczenia w towarzystwie. Kobiety chorujące na anoreksję to zazwyczaj te piękne, szczupłe i bez większych zarzutów.
Anoreksja – przyczyny
Mimo iż świetnie wyglądają, powiedzą “Znów przytyłam!” i pragną być lepsze, piękniejsze i doskonalsze od gwiazd medialnych. I w tym momencie wszystko się zaczyna, kobieta dąży do doskonałości przestając kontrolować codzienność. Nie widzi się prawdziwej w lustrze, a wciąż za grubą i zbyt brzydką by poczuć się dobrze z samą sobą. Podstawą jest odchudzane, tabletki na przeczyszczenie, dieta, głodówka, głównie w menu woda, a czasami nawet deserki dla niemowląt, owoce, ćwiczenia, wymuszane wymioty po zjedzeniu czegoś zbyt kalorycznego i ciągła wizja przed lustrem kogoś innego. W przypadku młodej dziewczyny, w jej rodzinnym domu zaczyna się piekło, staje się ona bowiem agresywna, nie chce nic jeść, o swój wygląd i ubzduraną nadwagę obwinia rodziców, kłamie, ucieka i błądzi bezpowrotnie.
Anoreksja – objawy
Niestety w większości przypadków, więź powstała przez lata między rodzicami, a dzieckiem ulega zniszczeniu, często nieodwracalnemu. Ważne zadanie staje wtedy przed matką, by nie szantażowała chorej córki, a stanęła z jej strony i pomogła zmierzyć się z problemem. Osoba chora potrzebuje prawdziwego przyjaciela, osoby która nie będzie krytykować i wytykać, a zrozumie jej postępowanie i pomoże zmienić kierunek dążenia, sprowadzi na słuszną drogę, najlepiej nieświadomie. W przeciwnym wypadku osoba chora zamknie się w sobie, odsunie od wszystkich otaczających ją ludzi, stanie się agresywna, wybuchowa i jeszcze bardziej pogrąży się w nieakceptacji samej siebie. Nie zauważy, ze to ona odpycha innych, a nie wszyscy ją z powodu jej zbyt dużej wagi.
Jak sprowadzić anorektyczkę na ziemię? Najważniejszym zadaniem będzie zmiana osoby, którą się wzoruje. Zapewne podoba jej się chuda gwiazda muzyczna lub filmowa i za wszelką cenę pragnie się do niej upodobnić. Jak to zmienić? Może warto spróbować odnaleźć jakiś zdjęć wzorcowej postaci, na których wygląda mniej korzystnie, odnaleźć jej wady i udowodnić, że głównym objawem jej piękna są przeróbki komputerowe, nie realny wygląd.
Bez namawiania, krytykowania i zmuszania, warto odnaleźć przykład osoby normalnej, wesołej i godnej naśladowania, i ukazanie jej osobie chorej. Można udawać, że i my dążymy do takiego wizerunku, bo jest modny, modniejszy od chudości, a ta anorektyczki wymarzona gwiazda to już mit, który z dnia na dzień idzie w niepamięć. Poza tym warto (np. w przypadku mamy osoby chorej), pokazać, że się rozumie dotyczący ją problem i chętnie pomoże. Przygotowywanie dań niby nisko kalorycznych, mniejszych, delikatnych itp., bo najważniejsze, by osoba chora jadła cokolwiek. Ukazanie osobie chorej skutków jej postępowania i jeśli to możliwe, poznanie z osobą, która kiedyś chorowała na anoreksję i wyzdrowiała. By pokazała jej ten świat w realnych kolorach i efektach dążenia w niego głębiej.
Anoreksja – skutki ○ wyniszczenie organizmu, który stopniowo odmawia posłuszeństwa, ○ początkowo nieregularne miesiączki, a z czasem całkowity ich zanik, ○ duże zaburzenia układu pokarmowego, ○ zaburzenia układu nerwowego np. częste napady złości, agresji, ○ wypadanie włosów, ○ matowa, wiotka i szarawa skóra, ○ psujące się zęby, odsłonięte szyjki zębów, ○ częste bóle głowy, ○ nieprzespane noce, ○ brak sił na życie, ○ omdlenia, ○ osteoporoza, ○ anemia,
○ duże osłabienia serca, często prowadzące do zawału, śmierci.
Anoreksja w przypadku braku leczenia kończy się śmiercią, zazwyczaj z powodu samobójstwa lub stopniowego wykończenia organizmu.
Anoreksja – leczenie Jeśli nie działają domowe sposoby i matczyne prośby, jeśli bliskim brak już sił, a serce pęka z bólu na widok chorej córki, warto spróbować: psychoterapii indywidualnej ze specjalistą, psychoterapii rodzinnej (gdzie będą obecni również najbliżsi chorej, w końcu problem dotyczy także ich samych), poddanie się leczeniu farmakologicznemu przeciw powikłaniom anoreksji, dietetyczne leczenie (mające na celu ocenić wagę i jej przyrost, oraz przepisanie właściwej diety, która stopniowo przywróci chorą do właściwej wagi), hospitalizacja (leczenie w szpitalu, w przypadku gdy chora znajduje się w stanie zagrażającym jej życiu). Niestety anoreksja jest chorobą, na którą nie ma żadnych leków, gdyż cały problem zaczyna się od naszej głowy, a kończy na niszczeniu ciała i nas samych. Jako przestrogę warto obejrzeć film:
Was this helpful?
0 / 0