Człowiek od zarania dziejów interesował się otaczającym go światem, i starał się znaleźć odpowiedzi na nurtujące go pytania. Filozofia przyrody to dział nauki zajmujący się tworzeniem wniosków na podstawie dokonań nauk przyrodniczych. Zwolennicy tej dziedziny nauki poszukują dzięki swoim badaniom swojego miejsca w świecie. Taka filozofia wszelkie takie dokonanie uważa za pewnik i nie zajmuje się krytyką oraz dogłębną analizą metod badawczych. Badacze chcą odpowiedzieć nie tylko na pytanie jak doszło do danego zjawiska, ale przede wszystkim, – dlaczego? Występuje wiele powtarzających się pytań, na które ta sfera nauki od lat stara się znaleźć odpowiedzi.
Najczęściej spotykane to:
- czy istnienie Wszechświata ma jakiś cel?
- czy jest możliwe jego całkowite poznanie?
- czy życie mogło powstać z materii nieożywionej?
Filozofia przyrody Arystotelesa
Najważniejszym przedstawicielem filozofii przyrody był Arystoteles, którego prace stanowiły największy skarb.Z teorią filozofii przyrody możemy się spotkać też w średniowieczu, które jednak traktowało ją z pogardą i podejrzliwością. Głównym źródłem wiedzy o naturze było Pismo Święte. Szczególnie intensywny rozwój filozofii przyrody możemy zaobserwować w Odrodzeniu. Bardzo silny wpływ bił również od średniowiecznej filozofii muzułmańskiej. Mieli oni zdecydowanie większe pojęcie chociażby o medycynie, kosmetologii czy matematyce. Dlatego też ich literatura była bardzo cenionym źródłem wiedzy.
Problematyka filozofii średniowiecznej była bardzo szeroka – obejmowała zarówno zdarzenia namacalne i zauważalne, ale również te nadprzyrodzone. Zastanawiano się głównie nad bytem człowieka, miejscem Boga we Wszechświecie czy problemem wieczności. W przeszłości powszechny był pogląd, że filozofia przyrody to głównie religijne spekulacje mające mało wspólnego z rzeczywistością. Badacze zajmowali się wtedy zwykłym trybem życia a nie biblijnymi cudami. I to właśnie dzięki nim mamy teraz podstawy fizyki, matematyki czy biologii.
Filozofia przyrody – przedstawiciele
Przedstawmy pokrótce najważniejszych z przedstawicieli filozofii przyrody. Pierwszym z nim jest na pewno Anaksymenes z Miletu, który stwierdził, że pierwotną materią jest powietrze oraz mgła. Kolejny z nich to Empedokles. Uważał on, że świat składa się z 4 składników: wody, powietrza, ognia oraz ziemi. Wszystkie zaś zjawiska, które zachodzą to wynik przenikania się i wzajemnego oddziaływania tych składników. Przyjął on również założenie, że świat jest bezkresny a ruchu wieczny. Z obserwacji zauważał, że to dusza ożywia ciało człowieka. Mówiąc o filozofach nie możemy zapomnieć o Talesie z Miletu. Dzięki swoim podróżom odkrył on wiele tajników matematyki oraz astronomii. Potrafił on określić wysokość piramid a także przewidzieć terminy zaćmień słońca. Nie potrafił on jednak usystematyzować i udowodnić swojej wiedzy. Odciął się on także od mitologii i starał się wytłumaczyć powstanie świata w sposób bardziej naukowy. Ostatnim, o którym warto wspomnieć jest Demokryt z Abdery – myśliciel i podróżnik, który zapoczątkował teorię, że wszystko składa się z pojedynczych atomów. Jego dzieła wywarły ogromny wpływ na późniejszym filozofów takich jak Platon, Arystoteles czy Epikur. Niestety z jego dziel zachowały się tylko urywki. Duże znaczenie ma także filozofia przyrody Schellinga, niemieckiego myśliciela przełomu XVIII i XIX wieku.
Analizując wnioski tych badaczy możemy stwierdzić, że wiele z nich to podstawa wielu obecnych nauk przyrodniczych. To oni byli, więc prekursorami obecnych, poważnych nauk. Było wielu naukowców, którzy przez lata prowadzili badania nad podobnymi pytaniami. Każdy z nich jednak potwierdzał teorii starożytnych filozofów.
Filozofia przyrody – zagadnienia
Z biegiem lat pojawia się coraz więcej pytań dotyczących naszej egzystencji. Rośnie również liczba metod, dzięki którym możemy je badać. Niestety wiele z nich niesie również ze sobą pewne niebezpieczeństwa. Należy uważać na to, aby równowaga w przyrodzie została zachowana, w przeciwnym razie może dojść do jej degradacji. Niekiedy człowiek starając się poznać przyrodę za bardzo w nią ingeruje, co może mieć tragiczne skutki. Dochodzi do ginięcia całych gatunków. Mimo, że nauka zrobiła ogromny krok do przodu zamiast ją chronić to ją niszczy. Człowiek wyszedł z założenia, że aby poznać przyrodę musi ją sobie podporządkować – w odpowiedzi na to natura buntuje się, jako że rządzi się własnymi, niezmiennymi prawami.
Filozofia przyrody uświadamia nam również współczesne problemy ludzkości. Pozwala również poprzez rozwój nauk przyrodniczych odpowiedzieć na pytania zadane przez naszych przodków. Świat przyrody jest jednak tak złożony, że nigdy nie będziemy w stanie odpowiedzieć na wszystkie nurtujące nas pytania. Natura, bowiem cały czas zaskakuje człowieka, który mimo ogromnego rozwoju technicznego jest niekiedy bezbronny w porównaniu do świata przyrody.
Was this helpful?
1 / 0