Golden retriever to rasa zaliczana do sekcji psów aportujących, typu wyżłowatego. Rasa ta została wyhodowana do udziału w polowaniach, szybko jednak stała się popularną wśród ras psów rodzinnych. Pochodzi z wielkiej Brytanii, dokładniej rzecz biorąc ze Szkocji i powstała końcem XIX w. Prawdopodobnie została wyhodowana przez lorda Tweedmouth w wyniku skrzyżowania żółtego retriwera gładkowłosego o imieniu Nous z suką tweed water spaniela i otrzymano cztery, żółte szczenięta. Wszystkie były bardzo podobne do współczesnych goldenów. Nosiły imiona Ada, Cowslip, Crocus i Primrose. To własnie Cowslip była kryta tweed water spanielem i to ona dała początek linii Goldenów.
Lord Tweedmouth rozdawał złote szczenięta swoim przyjaciołom wywodzącym się z wiktoriańskiej arystokracji. Zajmujący się hodowlą szybko spopularyzowali je na arystokratycznych dworach. W 1904 roku czekoladowy Flat Coated Retriever odniósł zwycięstwo w konkursie aportowania. Golden Rwtrivery po raz pierwszy pokazano na wystawie w Crystal Palace w 1908 roku pod nazwą „Flat Coats, Golden”. Nazwa Golden Retriever oficjalnie przyjęła się natomiast w roku 1920. W międzyczasie, w roku 1884 syn lorda Tweedmouth wyemigrował przez Kanadę do Teksasu. W długą podróż zabrał ze sobą Goldenkę Lady. Rasa błyskawicznie rozprzestrzeniła się w Kanadzie latach trzydziestych.
Charakter tej rasy cechuje opanowanie, spokój i uległość. To doskonałe psy rodzinne i myśliwskie. Są pojętne, chętne do pracy i bardzo lubią dzieci. Są zbyt ufne w stosunku do obcych, zatem golden zupełnie nie nadaje się do stróżowania. Złodzieja mógłby bez problemu wpuścić do domu, zaprosić go do zabawy, lub najzwyczajniej przespać moment włamania. Ich ogromną zaletą jest natomiast stała chęć pracy i przebywania z człowiekiem. W pracy z ludźmi będą się starały spełnić wszystkie ich oczekiwania i polecenia. Guldenom niezbędne do rozwoju jest towarzystwo ludzi, którzy zapewniają psu odpowiednią ilość bodźców psychicznych. To rasa, która zupełnie nie nadaje się do trzymania na łańcuchu, z dala od ludzi, ani też do zamykania na długie godziny w pustym mieszkaniu. Golden Retrievery bardzo często wykorzystywane są do pracy z osobami niepełnosprawnymi. Bardzo dobrze radzą sobie w dogoterapii. Z uwagi na znakomity węch używa ich policja i służby ratunkowe. Są urodzonymi aporterami – ich nazwa w wolnym przekładzie znaczy właśnie „złoty aporter”. Charakter goldenów sprawia, że niezwykle trudno je sprowokować. Ze spokojem świętego będą znosić godziny zagłaskiwania przez dzieci i obcych oraz zaczepki ze strony innych psów. Należy jednak pamiętać, że goldena nie wolno traktować jak zabawkę dla dziecka.
Pielęgnacja goldena to niemalże rytuał. Goldeny uwielbiają wodę i błoto zatem jeżeli zabieramy je na długie spacery do lasu przygotujmy się na długie godziny szorowania. Pies linieje dwa razy do roku. Są to okresy w których codziennie będziemy się zmagać z kołtunami jasnych kłaków. Okres linienia trwa około dwóch tygodni, nieco dłużej tylko w przypadku psów trzymanych w mocno nagrzanych mieszkaniach. Codzienne zabiegi powinny mieć na szczególnej uwadze uszy naszego czworonoga. W obwisłych uszach może odkładać się wosk, a sierść w ich wnętrzu może się brudzić i mechacić. Zwracajmy uwagę na ich wewnętrzny kolor i występowanie nieprzyjemnego zapachu, który może być objawem stanu zapalnego. Konieczne jest codziennie szczotkowanie psa. Pomoże to utrzymać blask i odpowiednią gęstość sierści. Nie zapominajmy o częstych kąpielach, gdyż nagromadzone na skórze błoto powoduje podrażnienia i choroby. Częste kąpiele mogą się również przyczynić do zmniejszenia w sierści i skórze psa substancji, na które niektórzy domownicy mogą reagować alergią. Zwracajmy również uwagę na łapy psiaka, gdyż pomiędzy poduszkami może znajdować się zaschnięte błoto, które należy usunąć.
Golden Retriever to rasa mogąca pochłonąć w mgnieniu oka niepojęte ilości jedzenia. Zatem jeśli nasz golden nie chce jeść, jest to sygnał do natychmiastowej interwencji lekarza weterynarii. Dieta naszego pupila powinna być bogata w białko, jako uzupełnienie mokrej karmy puszkowej zaleca się stosowanie suchych płatków, które uzupełnią dietę i będą znakomitym ćwiczeniem dla szczęk psiaka. Duże, półtwarde gryzaki doskonale sprawdzą się w ćwiczeniu zębów i masowaniu dziąseł. Są zalecane zamiast twardych kości, na których goldeny mogą połamać zęby.
Was this helpful?
1 / 0