Miód pitny to bardzo smaczny i aromatyczny napój alkoholowy otrzymywany przez fermentację miodu pszczelego rozcieńczonego wodą, z dodatkiem soków owocowych, przypraw i ziół. Może zawierać od 9-18 % alkoholu. Jakość otrzymanego w ten sposób wyrobu zależy od rodzaju miodu i jakości wody. Ważna jest też zastosowana technologia i czas leżakowania. Miód pitny znany był już w starożytnej Grecji i Rzymie. Wytwarzany był prawie na całym świecie. Jednak bardzo wysoko cenione były polskie miody. Wyróżniały się bowiem bardzo długim okresem przechowywania. Fermentowane u nas były miody bardzo gęste, dzięki czemu otrzymywano napój o wyjątkowej mocy i aromacie. W Polsce średniowiecznej miód pitny zastępował wino. Był to wtedy trunek drogi, pito go na ważnych uroczystościach, np. na weselach. Szczególnie znany był lipiec, miód wyrabiany z miodu lipowego, bez rozcieńczenia. Cieszył się dużym uznaniem.
Miód pitny – jak zrobić?
- Miód rozcieńcza się wodą, dodaje przyprawy i drożdże.
- Otrzymany roztwór poddaje się fermentacji. Trwa ona około 6 tygodni.
- Po tym czasie oddziela się drożdże.
- Następnie przelewa się napój do beczek, naczyń szklanych lub kamionek.
- Poddaje się go procesowi dojrzewania. Dojrzewanie decyduje o jakości otrzymanego miodu pitnego. Ważna jest też temperatura i czas. Im więcej miodu, tym dłuższy czas oczekiwania. Czasami trwa to nawet kilka lat.
W zależności od stopnia rozcieńczenia miodu wodą wyróżnia się:
- Miód pitny półtorak – otrzymuje się go z 1 części miodu i 1/2 części wody. Stężenie cukrów jest tu bardzo wysokie, dlatego fermentacja trwa najdłużej. Dojrzewanie trwa około 10 lat. Dzięki temu półtorak ma piękny bursztynowy kolor, bogaty bukiet smakowy, jest najsłodszy i najmocniejszy (16-18 % alkoholu).
- Miód pitny dwójniak – zawiera takie same ilości miodu i wody, czyli 1 część miodu, 1 część wody. Czas dojrzewania około 4-5 lat.
- Miód pitny trójniak – miesza się tu 1 część miodu nektarowego z 2 częściami wody. Czas dojrzewania od ponad 1 roku do 2 lat.
- Miód pitny czwórniak – otrzymuje się go przez rozcieńczenie 1 części miodu z 3 częściami wody.
- Miód pitny owocowy – 30 % wody potrzebnej do rozcieńczenia zastępuje się sokiem owocowym. Fermentacja trwa tu najkrócej.
- Miód pitny korzenny – z dodatkiem ziół.
Inny podział miodów:
- Sycone, czyli warzone – gotowane.
- Niesycone – rozpuszczanie miodu następuje w letniej wodzie bez gotowania.
Bukiet – otrzymuje się poprzez doprawienie roztworu miodu i wody (brzeczki) różnymi dodatkami:
- sokami owocowymi: otrzymuje się miody owocowe,
- przyprawami korzennymi – miody korzenne,
- korzeniami i ziołami – miody korzenno ziołowe. Otrzymuje się je przez dodanie: chmielu, goździków, imbiru, jałowca, migdałów, wanilii, pieprzu.
Sposób podawania: podawać w temperaturze pokojowej, w zimie na gorąco z przyprawami i plasterkiem cytryny lub pomarańczy.
Przechowywanie: jak wina – w ciemnych pomieszczeniach, niskiej temperaturze (5-10 stopni C) w pozycji leżącej.
Was this helpful?
0 / 0