Osobowość paranoiczna

Osobowość paranoiczna to jedno z zaburzeń osobowości charakteryzujące się chłodem w relacjach międzyludzkich, wrogością , nadmierną podejrzliwością, nadmierna wrażliwością na krytykę i lekceważeniem brakiem umiejętności wybaczania wyrządzonej krzywdy.

Uważa się iż osobowość paranoiczna ma podłoże genetyczne i wynika z powielania złych zachowań nabytych w wieku dziecięcym i wczesnej młodości. Osobowość paranoiczna często określa się jako paranoidalną . W jeżyku potocznym paranoje określa się jako rozbudowany system urojeń i nieprawdziwych sadów w odniesieniu do otaczającej nas rzeczywistości. Częstymi i charakterystycznymi zarazem objawami osobowości paranoicznej jest przekonanie o własnej nieomylności, brak zaufania do innych i przekonanie o ich złej woli, spiskowe teorie wyjaśniania zdarzeń, tendencje do usprawiedliwiania własnych zachowań, pragnienie bycia samowystarczalnym, ignorowanie i lekceważenie innych.

Ludzie z tego typu osobowością często kłamią, oszukują. Ze względu na urojenia prześladowcze staja się nadmiernie nieufni i ostrożni często tez wycofują się całkowicie z życia społecznego. Leczenie osób z osobowością paranoiczna jest niezwykle trudne i długo trwałe a często niemożliwe. Osoby takie bowiem nie uważają się za chore . Nie chcą poddawać się leczeniu, brać udziału w sesjach terapeutycznych. Sama relacja psycholog-pacjent jest niezwykle trudna ze względu na obraz kliniczny samej choroby. Osoba chora chce wszystko kontrolować, mieć na wszystko logiczne wytłumaczenie. Psycholog – psychoterapeuta musi zbudować zaufanie na linii on sam pacjent a później bardzo ostrożnie wdrażać leczenie aby nie”spłoszyć „ pacjenta. Często równolegle z terapią prowadzona przez psychologa prowadzi się również leczenie farmakologiczne przy użyciu leków przeciw depresyjnych z grupy SSRI.

Życie z osobami z tego typu zaburzeniami osobowości jest niezwykle trudne. Często niemożliwe, przez co rozpadają się małżeństwa i związki nieformalne Wymagają od partnerów osób chorujących silnej osobowości, dużej cierpliwości i chęci zrozumienia przyczyn zachowania osoby chorej.

Was this helpful?

0 / 0