Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK
Spastyczność mięśni to stany wzmożonego napięcia mięśni gładkich lub prążkowanych spowodowane schorzeniami ośrodkowego układu nerwowego.
Spastyczność mięśni – przyczyny – urazy czaszkowo-mózgowe i kręgosłupowe, – stwardnienie rozsiane, – udar mózgu,
– mózgowe porażenie dziecięce.
Spastyczność – objawy ○ Spastyczność może dotyczyć kończyn górnych i dolnych oraz mięśni przykręgosłupowych. ○ Napięcie mięśni bywa tak duże, że nawet przy użyciu znacznej siły nie można zgiąć kończyny. ○ Spastyczności towarzyszyć może również znaczny ból, najczęściej podczas prób rehabilitacji. Niekiedy ból pojawia się również spontanicznie w postaci bolesnych skurczów mięśni podczas ruchu, przy dotyku lub po bodźcach bólowych. ○ Długotrwała spastyczność w wyniku mózgowego porażenia dziecięcego, przyczynia się także do rozwoju zniekształceń kręgosłupa i stawów oraz do powstania utrwalonych przykurczów. Utrudnia to poruszanie się, czy nawet przyjęcie pozycji siedzącej, a przez to i codzienne czynności.
○ Jeśli pacjent nie jest rehabilitowany dość szybko dochodzi do rozwoju utrwalonych przykurczów. Są one spowodowane nieodwracalnymi zmianami w mięśniu takimi jak skrócenie, zwłóknienie, zwapnienie, prowadzące do deformacji w stawach.
Spastyczność – leczenie • Głównym sposobem walki ze spastycznością jest codzienna rehabilitacja. Ten sposób nie zawsze jednak okazuje się skuteczny. Czasami napięcie mięśni i bóle z nim związane są tak duże, że chory w ogóle nie może być rehabilitowany. • Można wtedy podawać doustne leki obniżające napięcie mięśniowe. W Polsce dostępnych jest kilka leków, ale ich skuteczność w ciężkiej spastyczności jest ograniczona. Często też stosowane w dużych dawkach i w różnych kombinacjach dają objawy uboczne.
• Najpopularniejszym obecnie lekiem jest toksyna botulinowa. Jest ona bardzo skuteczna w leczeniu tzw. ogniskowej spastyczności, obejmującej kilka grup mięśniowych. Dobre efekty osiągane są w leczeniu mózgowego porażenia dziecięcego.
• Na naszym rynku dostępne są też specjalnie zaprogramowane pompy, które umożliwiają precyzyjne dozowanie leków. Podanie leków bezpośrednio w sąsiedztwo struktur nerwowych daje znaczną poprawę stanu pacjenta. Pompę ze zbiorniczkiem na lek (baklofen) wszczepia się w powłoki skórne i przeprowadza dren od pompy do kanału kręgowego kręgosłupa. Podanie leku tą drogą pozwala na skuteczność niemożliwą do osiągnięcia po podaniu leku doustnym. Dawkowanie leku ustala się poprzez przyłożenie do pompy (przez skórę) urządzenia sterującego – programatora. Jeśli zawartość zbiorniczka spada do 20 % jego zawartości pompa wysyła ostrzegawczy sygnał dźwiękowy. Pompę można stosować u dorosłych i dzieci powyżej 4 roku życia. Nie można jej jednak stosować w przypadku utrwalonych przykurczów. Założenie pompy baklofeinowej przynosi wiele korzyści: poprawia komfort życia codziennego, zmniejsza napięcie mięśni umożliwiając powrót różnych funkcji (szczególnie ważnej funkcji chodu).
Was this helpful?
0 / 0