Święto Trzech Króli

Święto Trzech Króli nazywane inaczej uroczystością Objawienia Pańskiego to chrześcijańskie święto po grecku nazywane Epifaneją, które ma na celu uczcić obecność Boga w historii i jego objawienia człowiekowi. Symbolem tego święta jest jedna z Ewangelii wg Świętego Mateusza, w której Trzej Mędrcy przybywają do Betlejem, aby oddać pokłon Jezusowi Chrystusowi. Dlatego też po nabożeństwie Trzech Króli każdy z wiernych wraca z Kościoła z poświęconą kredą, którą kreśli na swoich drzwiach pierwsze litery imion trzech króli: Kacpra, Melchiora i Baltazara. Święto to obchodzone jest nie tylko w Polsce, ale również między innymi w Austrii, Niemczech czy Hiszpanii.

Święto trzech króli – historia

Mędrcy ci – zwani inaczej magami – przybyli do Jerozolimy w poszukiwaniu króla, o którym mowa była w przepowiedni. Wędrowcy przybyli z Indii, Persji i Arabii. Przynoszą ze sobą 3 dary: złoto, kadzidło oraz mirrę. Mają one znaczenie symboliczne – złoto to symbol królewskości, narodzin Chrystusa Króla, kadzidło oddania chwały, zaś mirra to zapowiedź cierpienia i zbliżającego się pogrzebu. Data urodzin samego Chrystusa jest również przyczyną wielu sporów. Wiadomo na pewno, że nie miało to miejsce w pierwszym roku naszej ery. Jednym z dowodów na to jest fakt, że Trzej Królowie w trakcie poszukiwań Chrystusa natknęli się również na spotkanie z Herodem, którego data śmierci przypada na 4 rok p.n.e. Poszukując prawdziwej daty narodzin Jezusa najczęściej opieramy się na teorii, że Gwiazda Betlejemska, o której mowa w Ewangelii to tak naprawdę Kometa Halleya, która przeleciała w okolicach Ziemi ok. 12 roku p.n.e.

No właśnie… Gwiazda Betlejemska – to jeden z głównych symboli tego święta. Według ewangelii Świętego Mateusza to właśnie ona pokazała wędrowcom drogę do Chrystusa:

„Gdy Jezus narodził się w Betlejem judzkim za czasów króla Heroda, przybyli do Jerozolimy mędrcy ze Wschodu i pytali: Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy gwiazdę jego na wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon” (Mt 2,1-3).
Podczas swojej podróży wędrowcy trafili najpierw do Heroda, którego doradcy skierowali ich do Betlejem gdzie ponownie ujrzeli gwiazdę. Chrześcijanie uważają, więc Gwiazdę Betlejemską za cudowny zwiastun narodzin Jezusa Chrystusa.

Święto Trzech Króli wolne od pracy

Święto Trzech Króli w Kościele Katolickim obchodzone jest 6 stycznia. W tym roku po raz pierwszy od roku 1960 jest dniem wolnym od pracy. Przed rokiem 1960 święto było to było zawsze dniem wolnym, jako, że przypisywano mu bardzo wielkie znaczenie i łączono ściśle ze świętami Bożego Narodzenia.

Objawienie Pańskie

Święto Objawienia Pańskiego jest jednym z pierwszych Świąt ustanowionych przez Kościół. Niegdyś owe Święto było początkiem roku liturgicznego i obchodzone było, jako święto Bożego Narodzenia. Do dzisiaj jest tak w Apostolskim Kościele Ormiańskim. Symbolika tego święta jest pokłonem świata pogan, ludzi z różnych warstw społecznych oraz narodowych, których symbolem są właśnie trzej Mędrcy o różnych kolorach skóry, będący w różnym wieku. To dowód na to, że świat już od zarania dziejów uczy nas tolerancji według różnych ras i narodowości. Pokłon w kierunku ludzi starszych jak i tych w bardzo młodym wieku.

Święto Trzech Króli – tradycje

Zwyczaj święcenia złota oraz kadzideł podczas takiego święta wykształcił się na przełomie XV i XVI wieku. Okadzenie domu poświęconym kadzidłem miało chronić go przed wszelkimi chorobami oraz nieszczęściami. Poświęconym zlotem dotykano zaś szyi. Zwyczajem było też chodzenie po domach dzieci z gwiazdami, które śpiewając kolędy o trzech królach zbierały rogale. Od XVIII utrwalił się zwyczaj święcenia kredy, którą później kreślono na drzwiach wejściowych znak K+M+B czy też C+M+B. Te skojarzenie jest jednak tak naprawdę mylne, jako, że tak naprawdę znak ten winniśmy rozszyfrowywać, jako Christus Mansionem Benedicat, co w tłumaczeniu oznacza – niech Chrystus błogosławi temu domowi.

Pozostańmy jeszcze chwilę przy tradycjach, których dawniej z tym świętem było związanych dużo więcej. W tym dniu na przykład wygaszano wszystkie ogniska i rozpalano je dopiero po nabożeństwie zapalonym powrozem od poświęconego ognia. Resztki poświęconego kadzidła pozostawiano zaś w białym płótnie by niosło pomoc przy różnorakich chorobach takich jak np. bóle gardła. Oprócz znaczenia drzwi gospodarzy robiono to samo na drzwiach obory, aby chronić bydło przed czarownicami. Znakowano im również wymiona, aby w domu nie zabrakło mleka. Oprócz kredy i kadzideł święcono też wiele innych rzeczy takich jak medaliki, naszyjniki, pieniądze czy wodę, – która przechowana do wiosny miała chronić gospodarzy przed nieszczęściami.

W sam dzień Trzech Króli do szopek ustawionych w Kościołach dodawano figurki trzech mędrców. W domach dzieci otrzymywały różnorakie upominki. Obdarowywano nimi również sąsiadów czy nawet służbę. Nie mogło tez zabraknąć tego dnia specjalnie przygotowanych potraw takich jak pierogi z serem czy specjalne sójki pieczone w chlebowym piecu. Przyjrzyjmy się jeszcze na chwilę na to święto z perspektywy innych wyznań. W Kościele Prawosławnym jest to jedno z 12 najważniejszych świąt liturgicznych. Wprowadzono je w IV wieku, aby wyprzeć święto narodzin boga Aiona. Święto to zaczęto również kojarzyć z chrztem Jezusa w Jordanie. W religii prawosławnej święto to jest łączone razem z objawieniem się Trójcy Świętej podczas chrztu pańskiego i określane jest pod wspólną nazwą świąt Jordanu.

W Kościele Katolickim obecnie jest to głównie święto kościelne, które w wielu miastach wiąże się z jego specjalnymi obchodami. Na ulicach wystawiane są jasełka. Rodziców i dzieci łączy wspólne kolędowanie. Od 1 stycznia 2011 roku święto Trzech Króli jest dniem wolnym od pracy.

Wiadomo, że dla wielu osób szczególnie od tego roku jest to przede wszystkim dzień wolny od pracy, który mogą spędzić na odpoczynku i relaksie. Nie zapominajmy jednak w tym wszystkim o jego znaczeniu. Wiąże się ono wszak z narodzinami samego Jezusa Chrystusa. Winniśmy więc oddać mu tego dnia odpowiednią cześć i razem z innymi wiernymi połączyć się we wspólnej modlitwie podczas specjalnie zorganizowanych liturgii.