Taoizm

Chiny dzięki swojej długowieczności posiadają bardzo bogatą kulturę. W jej skład wchodzi także filozofia i religie. Chińczycy bardzo wiele uwagi i czasu poświęcali na doskonalenie swojego ciała i umysłu. Wielcy filozofowie i mnisi chińscy poświęcali całe życie temu, by osiągnąć najwyższy stan ludzkiej egzystencji i wolność duszy. Dzięki temu udało im się stworzyć wiele systemów tradycyjnej myśli chińskiej.

Taoizm – religia

Jednym z takich systemów jest taoizm. Obok konfucjanizmu jest największą filozofią i religią powstałą w Chinach. Taoizm opiera się na „tao” – drodze. Droga ta jest nieuchwytną ideą oznaczającą siłę i zachowanie pozostające w zgodzie z porządkiem naturalnym. Co ciekawe, wyznawcy taoizmu uważają, że zachowania takiego nie da się w żaden sposób opisać. Dlaczego? Ponieważ droga ta musi wypływać z poznania intuicyjnego i spontanicznego. Religia ta zakłada, że „tao” można osiągnąć podążając ścieżką najmniejszego oporu, a wręcz bezczynnością i zupełnemu zaufaniu własnej intuicji.

Taoizm – historia

Główne zasady taoizmu zawarte zostały w „Tao te Ching” – „Droga Mocy”. Autorstwo tego świętego tekstu przypisuje się tajemniczemu mistrzowi Laozi. Jego imię oznacza mistrz Lao. Żył on w VI wieku przed nasza erą. Współcześnie badacze podważają jednak prawdziwość tych faktów. Według licznych ekspertyz „Tao te Ching” powstało najprawdopodobniej w III wieku przed naszą erą. Co za tym idzie wielu uczonych nie wierzy w istnienie mędrca Laozi. Niektórzy przypisują stworzenie taoizmu legistom – filozofom, którzy za największą wartość uważali prawo. Promowali oni także bierną postawę wobec świata. W początkowej fazie filozofia była bardzo surowa i ortodoksyjna.

W II wieku naszej ery religia opierająca się na „Drodze Mocy” uległa przekształceniu w popularny kult z wieloma bogami. Taoizm stał się religią politeistyczną. Nabrała nawet elementów mityczno- baśniowych. Założenia taoizmu uległy, więc wypaczeniu i zupełnemu odwróceniu. Po reformie religijna forma taoizmu czerpie z mistycyzmu, alchemii i zabobonów. Są to przekonania i praktyki sprzeczne z zasadami zapisanymi w „Tao te Ching”. Z tego też powodu mówi się o tym, że współczesny taoizm ma niewiele wspólnego z taoizmem tradycyjnym. Taoizm sięgnął także do innych religii wschodu.

Taoizm – założenia

W założeniach tej religii znajdziemy więc elementy konfucjanizmu, szamanizmu, chrześcijaństwa, buddyzmu i manicheizmu. Z buddyzmu zaczerpnął ideę reinkarnacji. Sam jednak stworzył własny system nauk mówiących o tym, w jaki sposób osiągnąć nieśmiertelność. Taoizm w różnych okresach dziejowych był w różnej kondycji. W niektórych okresach był faworyzowany przez władców, w innych wręcz przeciwnie – był tępiony i zakazany pod groźbą utraty życia. Taoizm religijny to przede wszystkim dwa nurty: nurt ludowy i nurt świątynny.

Taoizm – ciekawostki

W taoizmie wyróżnia się pięć żywiołów, inaczej nazywanych przemianami – woda, drzewo, ogień, ziemia i metal. Symbolem taoizmu jest Taijitu – oznaka dopełniania się yin i yang. Taoizm w Polsce prawie nie występuje. Wynika to z tego, że aby osiągnąć wyższy topień wtajemniczenia w tao należy odciąć się od świata, poświęcić medytacji i doskonaleniu duchowemu. Mnisi przyznają, że, aby mieć jakiekolwiek szanse na dotarcie do szczytu tao należy poświęcić temu kilkadziesiąt lat. We współczesnym świecie jest to niemal niewykonalne. Każdy przecież potrzebuje środków do życia, kontaktu z innymi ludźmi. Pełne wyciszenie możliwe byłoby zapewne w klasztorze mnisim. Do dzisiaj taoizm przetrwał głównie na Tajwanie i w Hongkongu. Na kontynencie został zniszczony podczas rewolucji kulturalnej.