Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK
Dysplazja szyjki macicy powstaje w chwili zmian wyglądu komórek, znajdujących się na powierzchni macicy. Dysplazja jest określana przez lekarzy jako stan przedrakowy, który można wykryć poprzez badanie cytologiczne. Choroba wówczas określana jest jako zmiana płaskonabłonkowa, czyli SIL. Zachodzące zmiany mogą opisywać wówczas niski stopień choroby (LSIL) lub wysoki stopień (HSIL), bądź w najgorszym wypadku zmiany nowotworowe.
Podczas badania biopsji, widoczną dysplazję określa się neoplazją szyjki macicy, którą dzielimy na trzy kategorie:
CIN I – łagodną (Występują nieliczne mitozy u podstawy nabłonka, mały polimorfizm jąder komórkowych oraz możliwa koilocytoza. Proliferacja niedojrzałych komórek ogranicza się do dolnej 1/3 nabłonka, co w kolejnym stopniu rozwoju raka się zmieni.)
CIN II – umiarkowaną (Komórki wykazują już cechy dojrzewania , natomiast polimorfizm jąder komórkowych jest już obecny i widoczny. Proliferacja niedojrzałych komórek ograniczonych do dolnych już na 2/3 nabłonka).
CIN III– ciężką, prowadzącą do raka (Niedojrzałe komórki zajmują całą wysokość nabłonka, który jest obecnie pogrubiały. Architektura nabłonka została całkowicie zaburzona oraz widoczne jest występowanie licznych patologicznych mitoz).
Dysplazja szyjki macicy – przyczyny
Zazwyczaj przyczyną powstawania dysplazji szyjki macicy, bądź raka szyjki macicy, jest wirus brodawczak ludzki HPV, który najczęściej przenoszony jest drogą płciową. Kobiety chorujące na dysplazję szyjki macicy, mieszczą się zazwyczaj w przedziale wiekowym między 25, a 35 rokiem życia.
Co może spowodować dysplazję szyjki macicy? • Zbyt wczesna i duża aktywność seksualna przed ukończeniem 18 roku życia. • Zajście w ciążę przez dziewczynę do 16 roku życia. • Zażywanie nikotyny. • Stosowanie leków, które mają na celu hamowanie pracy układu odpornościowego. • Ciężkie choroby. • Doustne środki antykoncepcyjne. • Liczne zajścia w ciążę, porody w młodym wieku. • Radioterapia okolic miednicy. • Prostaglandyny w nasieniu partnera. • Ekspozycja na dietylostilbestrol. • Zaniżony status socjoekonomiczny. • Brak w organizmie witaminy C. • Brak w organizmie karotenoidów. • Za mała ilość prowitaminy A. • Brak stałego partnera seksualnego ułatwia infekcję wirusem karcinogennym, możliwym do przeniesienia drogą płciową.
• Dziedziczny rak szyjki macicy, który występował już w rodzinie.
Dysplazja szyjki macicy – leczenie
W przypadku dysplazji I stopnia, o łagodnym stanie, wskazane jest leczenie przeciwzapalne i badania kontrolne co kilka miesięcy (najlepiej co 2-3 miesiące). W przypadku braku oczekiwanych efektów, możliwe jest jeszcze zastosowanie metody niszczenia. Zabieg można wykonać za pomocą wypalania chorego nabłonka, obecnie najczęściej wykonuje się zabieg krioterapii, za pomocą niskich temperatur, którymi powierzchownie niszczy się nabłonek szyjki macicy. Zdarzają się również przypadki, kiedy występują wątpliwości diagnostyczne i stosuje się w takim przypadku usunięcie stożkowe. Dysplazja w III stopniu jest traktowana jak rak szyjki macicy, znajdujący się w stadium przedinwazyjnym, co oznacza również konieczność kontynuacji badań histopatologicznych.
Jakie są szanse na wyleczenie? Aby wybrać metodę leczenia i ocenić szansę na wyleczenie, należy ocenić wstępnie parametry mające wpływ na dalsze postępowanie chorej, czyli: • Obecny stan chorej pacjentki. • Obecny stopień zaawansowania raka szyjki macicy. • Obecny stan węzłów chłonnych. • Masa i postać histologiczna raka szyjki macic.
• Możliwości oraz wysokość poziomu wiedzy lekarzy mających pomóc osobie chorej.
Dysplazja szyjki macicy – objawy Objawy dysplazji szyjki macicy wstępują bardzo rzadko, a jedyne jakie się zdarzają, są związane z zapaleniem szyjki macicy. Jednym z objawów są krwiste upławy, występujące o nieprzyjemnym zapachu, oraz: • Występujące krwawienia między miesiączkami comiesięcznymi. • Występowanie krwawienia po lub w trakcie stosunku z partnerem. • Bóle w okolicy podbrzusza.
• Bóle występujące w okolicy krzyżowo-lędzwiowej
Rak szyjki macicy rozwija się od 3 do 10 lat, tak więc jeśli lekarz ma pomóc pacjentce musi ona stawić się u niego w jak najwcześniejszym stadium rozwoju raka. Z tego względu iż objawy raka pokazują się późno, a jeśli są już widoczne, okazują się bardzo skąpe, dlatego warto raz w roku wykonać badanie cytologiczne, które dużo nie kosztuje, a może nas ocalić przed rozwojem choroby i pozwolić na leczenie.
Was this helpful?
0 / 0