Nowy Testament

Biblia to jedna z największych ksiąg świata. Nawet jeśli ktoś nie oddaje jej kultu religijnego, musi przyznać, że jest skarbnicą gatunków literackich, barwnym dziełem literackim i księgą zawierającą uniwersalne prawdy moralne. Biblia została pierwotnie spisana po hebrajsku, aramejsku i grecku. Za miejsce powstania uważa się Kanaan – Ziemię Obiecaną. Przez Żydów i chrześcijan jest uważana za księgę natchnioną przez Boga. Biblia i jej poszczególne części posiadają rożne znaczenie dla różnych religii. Biblia na przestrzeni dziejów ulegała licznym modyfikacjom i jej kanony różnią się w wielu wyznaniach. Chrześcijanie przyjęli Biblię dwuczęściową.

Nowy Testament

Pismo Święte składa się więc ze Starego i Nowego Testamentu. Nowy Testament jest najbardziej kontrowersyjną częścią Biblii chrześcijańskiej. Niektóre religie w ogóle odrzucają te pisma, inne zaś uważają je za apokryfy. Dla chrześcijan Nowy Testament ma równie ważne znaczenie, co Stary. Jest im nawet bliższy, ponieważ jest bardziej ludzki. W przypadku Nowego Testamentu mamy bowiem do czynienia z Bogiem nowotestamentowym – szafażem łask, dobrotliwym ojcem, a nie jak w przypadku Starego Testamentu z rządnym krwi bóstwem.

Nowy Testament – księgi

Nowy Testament powstał w latach 52 – 98 naszej ery. Został spisany w języku greckim. Treścią Nowego Testamentu jest ewangelia. Słowo to należy tłumaczyć, jako „Dobra Nowina”. Mówi ona o królestwie Bożym, o zbawieniu, a także dziejach pierwszych gmin chrześcijańskich. Dokładnie znamy twórców Nowego Testamentu. Dobra Nowina głoszona jest przez Chrystusa i jego uczniów. Ta część Biblii składa się z dwudziestu siedmiu ksiąg.

Nowy Testament – Ewangelie

Na początku następują cztery Ewangelie, będące zapisem życia i nauczania Jezusa Chrystusa. Trzy z nich to Ewangelie synoptyczne: Mateusza, Marka i Łukasza. Ostatnią Ewangelią jest Ewangelia Jana. Oznaczone są one skrótami pochodzącymi od imion apostołów i tak Mateusz to Mt, Marek to Mk, Łukasz to Łk, a Jan to J. Dodatkowo dla ułatwienia podaje się rozdział i wers. Skrót Mk 2,13 oznacza więc, że pożądanego fragmentu należy szukać w Ewangelii Marka w rozdziale drugim, wersecie 13.

Kolejną częścią Nowego Testamentu są Dzieje Apostolskie. To właśnie tu opisane zostały początki Kościoła, pierwszych gmin chrześcijańskich już po wniebowstąpieniu Jezusa Chrystusa. Przedstawiono je na tle życia i dokonań poszczególnych apostołów.

Nowy Testament – listy apostołów

Następnie umieszczone zostały tak zwane księgi dydaktyczne, czyli listy apostołów. Tutaj następuje kolejno: trzynaście listów Pawła z Tarsu, List do Hebrajczyków i siedem listów powszechnych. Pierwsza część – listy Pawła z Tarsu są najczęściej cytowaną częścią Nowego Testamentu. Autorstwo Listu do Hebrajczyków przypisuje się środowisku pawłowemu. Był on skierowany do jednej z gmin judeochrześcijańskich, prawdopodobnie osiadłej w Jerozolimie. Natomiast autorami listów powszechnych są św. Jakub, św. Piotr, św. Jan i św. Juda Tadeusz.

Ostatnią częścią Nowego Testamentu jest Apokalipsa nazywana też Objawieniem świętego Jana. Autorstwo tej księgi przypisuje się właśnie Janowi Apostołowi, ale nie jest to fakt historyczny. Jest to księga prorocka mówiąca o końcu świata. Warto pamiętać, że współczesna budowa Nowego Testamentu została ustanowiona na synodzie papieskim i wzbudza wiele kontrowersji. Istnieją bowiem Ewangelie innych Apostołów, niepopierane przez Kościół. Również Ewangelie wchodzące w skład Nowego Testamentu wzbudzają wątpliwości. W treści Apokalipsy można się na przykład doszukać wzorowania na świętej księdze Zaratusztrian. Tajemnice Nowego Testamentu są liczne i zapewne pozostaną nierozwiązane.