Każdy chrześcijanin bardzo dużą wagę przywiązuje się do Biblii, jako głównej księgi, w której zawarta jest cała religia, w jaką wierzy Kościół Katolicki i jaką wszyscy wierzący wyznają. Są jednak również i pewne elementy, które nie wchodzą w skład świętej księgi, a które bez wątpienia należą do bardzo ważnych i istotnych rzeczy. Czym więc to tak naprawdę jest? Co się pod tym kryje?
Bez wątpienia, są to wszelkiego rodzaju apokryfy, które uważa się za księgi o zabarwieniu religijnym, pochodzącym z przełomu naszej ery, które dla Kościoła Katolickiego są bardzo ważne, a które nie wchodzą w skład Biblii. Dawniej, w starożytności, określano nimi stosunek do danych religii, danej filozofii, często też rozpowszechniano je na terenie cesarstwa rzymskiego, w postaci nurtu religijnego zwanego gnostycyzmem.
Apokryfy biblijne
Apokryfy dziś to wszelkie religijne pisma, które nie zostały przyjęte do kanonu Pism Świętego. Bardzo często we wczesnym chrześcijaństwie określano je pseudoepigrafami, które nie należą do Biblii, gdyż nie zostały napisane pod wpływem Ducha Świętego.
To, co z pewnością charakterystyczne dla tego rodzaju pism, co świadczy o tym, że nie mogą one być zaliczane do Pisma Świętego, to z pewnością niepewne pochodzenie tych tekstów, które nie gwarantują, że pochodzą one od apostoła, a więc od ucznia samego Jezusa. Poza tym, w treści pisma występuje synkretyzm religijny oraz nawiązanie do wątków mitologicznych, a nawet fantastycznych.
Apokryfy Nowego Testamentu
Najbardziej znane apokryfy
- Ewangelia Bartłomieja
- Ewangelia Filipa
- Ewangelia Judasza
- Ewangelia Macieja
- Ewangelia Piotra
- Ewangelia Tomasza
- Ewangelia Pseudo-Mateusza
- Protoewangelia Jakuba
- Ewangelia Marii Magdaleny – Didache
- Ewangelia Świętych Dwunastu (tzw. V Ewangelia) – apokryf współczesny.
Jeśli chodzi o samo znaczenie tego słowa, “apokryphos”, które jest wyrazem greckim, ma związek z środowiskiem ideowym żydowskim, które jest tłumaczeniem hebrajskiego słowa “ganaz” określanego na słowo ukryć. Używa się go również do określenia zwojów i książek liturgicznych, które stosuje się w synagodze. Księgi takie, w celu zapewnienia im dłuższego użytkowania ukrywano w specjalnych komorach w synagodze, by mogły przetrwać. Jeśli chodzi o słowo “apokryphos”, określa się nim księgi stojące poza Kanonem Pisma Świętego, co z samym słowem “ganaz”, nie ma tak naprawdę nic wspólnego.
Jedni wierzą, że apokryfy zostały jednak napisane przez samego ucznia Jezusa, inni mają co do tego pewne wątpliwości. Może badacze, którzy wciąż zajmują się tego typu sprawami rozstrzygną kiedyś tą jakże zawiłą zagadkę.
Najogólniej rzecz ujmując są to wszelkie pisma żydowskie i wczesnochrześcijańskie, które ze względu na treści i tytuły, są bardzo podobnego ksiąg biblijnych, ale przez Kościół nie zostały uznane za te, które są natchnione i kanoniczne. Często nie jesteśmy w stanie nawet określić, czy dany tekst, pisany był prze chrześcijanina, czy tez przez Żyda.
Apokryfy – znaczenie
Bez wątpienia warto przeczytać wszelkie apokryfy, które z pewnością są cennym świadectwem literackim swojej epoki. Nawet jeśli nie były natchnione, z pewnością zasługują na podziw, gdyż dzięki nim, jesteśmy w stanie dowiedzieć się dużo, na temat prądów religijnych, które panowały w czasach poprzedzających przyjście Jezusa i w pierwszych wiekach, kiedy pojawił się Kościół.
Was this helpful?
0 / 0