Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK
Astygmatyzm to często występująca wada wzroku, nazywana również niezbornością oka. Charakteryzuje ją zaburzenie symetrii obrotowej gałki ocznej. Zaryzykować można tezę, że w mniejszym lub większym stopniu każdy z nas posiada taką wadę. Człowiek z tą chorobą, niezależnie jak daleko znajduję się od przedmiotu, zawsze widzi nie ostro. Niewielka wada nie wymaga leczenia i nie ma wpływu na to jak widzimy. Jednak nieco poważniejsza wada, nie leczona, może już powodować bóle głowy i zaburzenia w widzeniu. Astygmatyzm może występować zarówno u dzieci jak i u dorosłych, obydwu płci. Konieczne przy tej wadzie jest noszenie okularów, chociaż nie ma stuprocentowej gwarancji, że do końca poprawią widzenie. Dotknięci schorzeniem zawsze widzą jak za mgłą, a ich obraz jest zniekształcony. Można go porównać do obrazu przeglądającego się w gabinecie luster. Linie proste widzi się jak krzywe, natomiast linie pionowe chory może widzieć jaśniejsze niż poziome. Kontury przedmiotów zawsze są zamazane, niewiele widoczne. Osoba z astygmatyzmem nie ma wyczucia przestrzeni. Dotknięci tym schorzeniem nie widzą różnicy w kącie nachylenia przedmiotu, dlatego nieraz krzywo powieszą obraz na ścianie, lub krzywo coś przykleją.
Jak każdą wadę wzroku tak i astygmatyzm diagnozuję się przez specjalistyczne badanie wzroku. W tym celu musimy udać się do lekarza okulisty, który odpowiednią aparaturą wykona badanie oczu. Nie istnieje inna metoda zdiagnozowania tego schorzenia, chociaż w początkowej fazie leczenia można zastosować różne testy, dla rozpoznania tej wady. W szerokim wachlarzu testów na astygmatyzm jest test kołowy, można go wykonać w domu. W tym celu trzeba wziąć białą kartkę papieru, na której należy narysować czarnym flamastrem równe linie na okręgu o średnicy około piętnastu centymetrów, w równych odległościach. Gotowe rysunki są również dostępne w Internecie. Patrząc na rysunek z różnych odległości, zasłaniając na przemian raz prawe, raz lewe oko, zdrowy człowiek będzie widział proste, czarne linie w równych odległościach. Natomiast osoba z tą wadą wzroku będzie miała wrażenie, że linie są szarego zabarwienia i falują. Ponadto może wydawać się, że w niektórych sektorach obrazka linie nie są narysowane w różnych odstępach.
Przyczyną niezborności oka w znakomitej większości przypadków jest wada wrodzona. Sporadycznie do zmian w kształcie rogówki lub soczewki może dojść na skutek choroby lub urazu mechanicznego. Przyczyną niezborności oka w formie soczewkowej może być również cukrzyca. Występowanie astygmatyzmu w całej populacji jest w zasadzie ciągle na takim samym poziomie. Owszem, w ostatnich latach można zauważyć tendencję wzrostową diagnostyki astygmatyzmu, ale powszechnie uważa się, że jest to wynik nie wzrostu zachorowań a rozwoju nowoczesnej aparatury i powszechniejszego dostępu do niej.
Nowoczesna medycyna rozwinęła kilka metod leczenia tego schorzenia. Pierwszym i najbardziej tradycyjnym sposobem jest zastosowanie okularów z soczewkami cylindrycznymi lub soczewek kontaktowych torycznego kształtu. W przypadku niezborności oka zwanej regularną jest to metoda gwarantująca największą skuteczność. W przypadku niewielkiej wady stosowane jest leczenie ortokorekcyjne. Ten typ terapii polega na zastosowaniu wysoce specjalistycznych, twardych soczewek kontaktowych. Ich zdaniem jest odpowiedni ucisk rogówki, który w założeniu ma doprowadzić do zmiany jej kształtu. Soczewki tego typu stosuje się na noc, wyjmując je rankiem. Kształt, jaki rogówka przybierze w nocy, pod wpływem ucisku, utrzymuje się do 18 godzin. W początkowym okresie soczewki takie zakłada się co noc. Systematyczne ich stosowanie ostatecznie przyczyni się do konieczności zakładania ich dwa razy w tygodniu. Całkowite zaprzestanie ich stosowania nieuchronnie doprowadzi do nawrotu objawów. Trzecią metodą leczenia jest korekcja laserowa. Śmiało można stwierdzić, że nadaje się ona do zastosowania w przypadku większości form i stopni nasilenia tej wady wzroku. Swoją wyjątkową skuteczność ukazuje jednak w przypadku leczenia niezborności oka zwanej nieregularną. Ta forma korekcji staje się coraz bardziej popularna, choć jej upowszechnieniu nie sprzyja cena zabiegu, która oscyluje w granicach 2000 zł za jedno oko. Metoda ta polega na usunięciu części komórek, tak by nadać rogówce pożądany kształt. Zabieg trwa około 15 minut, wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Efekty zabiegu są natychmiastowe, a proces gojenia się rogówki niezwykle krótki.
Was this helpful?
0 / 0