Bahaizm

W dziewiętnastym wieku w Persji powstała religia monoteistyczna nosząca nazwę Bahaizm. Religia założona przez Bahá’u’lláha (Baha Allach), ma podkreślać całkowitą jedność ludzkości na całym świecie. Szacunkowo, aktualnie na całym świecie jest od pięciu do sześciu milionów wyznawców tej religii, w około 200 krajach i terytoriach niezależnych. Bahaizm wyłonił się bezpośrednio z Babizmu, a ten z Szajchizmu. W ciągu swojego istnienia religia Bahaizmu przeżył kilka rozłamów, na podstawie nauk założyciela tej religii powstało kilka innych.

Bahaizm to religia, która zwraca szczególną uwagę na jedność duchową, która jest zasadnicza dla większości największych religii na świecie. Dlatego też religia ta łączy w sobie między innymi judaizm, chrześcijaństwo, islam oraz babizm. Według głównych wierzeń tejże religii religia stopniowo rozwijała się na skutek działań boskich posłańców, którzy tworzyli religie dostosowane do aktualnych możliwości „pojmowania ludzkiego organizmu”. Na samym początku był Kryszna, następnie Abraham, Budda, Jezus, Mahomet, oraz założyciel religii Bahaizmu, czyli Bahá’u’lláha. Każdy z wysłanników, miał nauczać ludzi między innymi o przyjściu kolejnego wysłańca, natomiast samo życie Bahá’u’lláha oraz jego nauki przygotowują ludzi na obietnice z pism świętych, które mówią o przyjściu końca czasów. Religia ta uważa, że wszyscy ludzie biorą udział we wspólnym nauczaniu, rozwoju, a obecny czas wymaga od ludzi przygotowania do ustanowienia ogólnego pokoju, sprawiedliwości, a także kompletnej jedności wszystkich ras i ludzi na całym świecie, globalnie.

Historia Bahaizmu

W 1853 roku, po śmierci przywódcy religii nazywanej Babizmem, Ali Husajn Nuri sam siebie ogłosił jako zesłanego proroka, który miał stworzyć nową religię, która z kolei miała znacznie przybliżyć wszystkich ludzi do samego Boga. W tym czasie powstał Bahaizm, a Ali Husajn Nuri, przyjął imię Baha Allach, które tłumacząc na język polski oznacza Blask Allacha. Dopiero w dwudziestym wieku, religia ta zaczęła zyskiwać rzeszę wyznawców, wszystko dzięki przywódcy, który nazywał się Shoghi Effendi. Na chwilę obecną najważniejszym organem w tej religii jest dziewięcioosobowe zgromadzenie, które nazywane jest Powszechnym Domem Sprawiedliwości, mieści się w mieście Hajfa w Izraelu. W roku 1937 wyżej wymieniony przywódca, Shoghi Effendi rozpoczął swój siedmioletni plan dla wyznawców religii Bahaizmu w Ameryce Płn. W roku 1953 rozpoczęto międzynarodowy plan rozwoju, nazywany Dziesięcioletnią Światową Wyprawą, plan miał na celu rozprzestrzenienie religii w każdy możliwy sposób, przetłumaczenie tekstów na największą ilość języków, zorganizowanie wypraw do krajów, gdzie bahaici jeszcze nie dotarli. Kolejnym planem było stworzenie Powszechnego Domu Sprawiedliwości. Lata 2001-2021 to cztery plany pięcioletnie, gdzie kulminacyjnym momentem ma być okrągła, setna rocznica śmierci Abdu’l-Bahy.

Doktryna Bahaizmu

W tej religii występują trzy, najbardziej podstawowe fundamenty wszystkich nauk bahaickich oraz całej doktryny religii. Jest to Jedność Boga, Jedność Religii oraz Jedność Ludzkości. Wierzenie tej religii mówi o tym, że Bóg, co pewien określony czas zsyła na ziemię boskich nauczycieli, którzy mają objawiać jego wolę, dokonywać przemiany ludzkiego charakteru oraz ogólne rozwoju świadomości ludzkiej. Bóg w tym wierzeniu uznawany jest za stwórcę wszystkiego co jest we wszechświecie, uważany jest za niedostępnego, nieprzemijającego, bez swojego początku ani końca, za wszechmogącego. Bóg w tym wyznaniu uznawany jest za zbyt wielkiego i wszechmogącego, by każda istota z osobna mogła pojąć jego istnienie i same stworzyć jego wierny obraz, dlatego też Bóg Bahaizmu nie ma swojego wizerunku.

Nakazy i zakazy w Bahaizmie

W całej religii Bahaickiej występuje szereg zasad – często znaleźć możemy różnego rodzaju listy praw, jednak najczęściej powtarzającymi się zasadami we wszystkich występujących listach są między innymi zasady mówiące o:

• Jedności Boga, Jedności Religii oraz Jedności Ludzkości.
• Bahaizm jako powszechna religia stworzona na podstawie największych religii.
• Harmonia pomiędzy religią i wiedzą.
• Zniesienie jakichkolwiek uprzedzeń względem siebie oraz niezależność w poszukiwaniu prawdy.
• Powszechna oraz obowiązkowa edukacja, powszechny język.
• Równość pomiędzy kobietami i mężczyznami, takie same prawa, przywileje, obowiązki.
• Dbanie o światowy pokój, zniesienie głębokiej różnicy pomiędzy ubóstwem i bogactwem.
• Rozwiązywanie problemów gospodarczych na tle duchowym, nie angażowanie się w politykę podziałów i posłuszeństwo wobec rządu.
• Unia światowa, która będzie wspólnie zarządzana przez przedstawicieli każdego z narodów.

Święta w kalendarzu religii Bahaizmu

Bahaizm opiera się na kalendarzu liturgicznym wykorzystywanym w Babizmie, ustanowionym przez proroka Baba. Kalendarz rozpoczyna się 21 marca 1844 roku, z kolei rok trwa dziewiętnaście miesięcy, każdy miesiąc ma dziewiętnaście dni oraz występują cztery dni przestępne. Każdy tydzień rozpoczyna się w soboty, z kolei za początek dnia uznaje się zachód słońca.

W kalendarzu bahaickim znajdziemy dziesięć świąt:

• 21 kwietnia – 2 maj 1863 roku to Święto Ridvan, Objawienie Baha Allach.
• 23 maja 1844 roku to święto Objawienia Baba.
• 29 maja 1892 roku to święto Odejścia Baha Allacha.
• 9 lipca 1850 roku to święto Męczeńskiej Śmierci Baba.
• 20 października to święto z okazji Urodzin Baba.
• 12 listopada 1817 roku to święto Urodzin Baha Allacha.
• 26 listopada to święto Dnia Przymierza.
• 28 listopada 1921 roku to święto Odejścia Abdu’l-Bahy.
• 2 marca – 20 marca to święto Postu.
• 21 marca to święto Bahaickiego Nowego Roku.