Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK
Bliznowiec zwany również z łacińska keloidem, jest rodzajem przerośniętej i stwardniałej blizny, powstałej na skórze pod wpływem wcześniejszego urazu. Może jednak pojawić się zupełnie bez uchwytnej przyczyny. Jego powstanie zależy głównie od miejsca urazu oraz skłonność osobnicza. Skłonność osobnicza ma charakter rodzinny, a mianowicie zależy od rasy (częściej pojawiają się bowiem u członków rasy czarnej). Powstawanie bliznowców stwierdzono w dużej liczbie u osób z zespołem Turnera.
Bliznowiec – jak wygląda?
Bliznowiec to zazwyczaj lśniąca powierzchnia o barwie sino- czerwonej, a także wyraźne odgraniczenie od zdrowej, otaczającej go skóry. Jest specyficzną formą twarda włókna, a odróżnia go od niego głównie kształt, zazwyczaj jest to wyniosły ponad powierzchnię, różnych rozmiarów guzek. Bliznowiec często rozwija się w postaci płaskich bądź wyniosłych o różnych kształtach tworów. Jego wielkość choć nieokreślona, waha się od kilkunastu nawet do kilkudziesięciu centymetrów.
Bliznowiec – występowanie Gdzie najczęściej można spodziewać się bliznowca? Keloidy mogą pojawiać się wszędzie, jednak najczęściej umiejscowione są na klatce piersiowej, stopach, dłoniach, płatkach usznych, barkach oraz ramionach. Wyróżniamy następujące postacie bliznowca:
Bliznowiec samoistny– który rozwija się zazwyczaj bez przyczyny, nie jest poprzedzony miejscowym urazem skóry, a jego lokalizacja ogranicza się głównie do klatki piersiowej.
Bliznowiec wtórny
– rozwija się zazwyczaj w wyniku oparzenia, urazu mechanicznego lub na podłożu zmian trądzikowych. Spotykany jest najczęściej w obrębie kończyn górnych i dolnych, a także niekiedy na małżowinach usznych. Żaden z rodzajów bliznowca nie ustępuje samoistnie. Nie leczony wykazuje skłonności do powolnego wzrostu. Zmiany nie mają żadnych dolegliwości bólowych.
Bliznowiec – na czym polega leczenie?
Leczenie polega głównie na zakładaniu opatrunków uciskowych zwanych inaczej okluzyjnymi z fluorowanymi steroidami, co może w dużym stopniu zapobiegać powstawaniu bliznowca. Często zalecane jest wstrzykiwanie triamcinolonu w dawkach około 10mg/ml w odstępach około 7 do 20 dni. Jednym z równie skutecznych metod jest zastosowanie iniekcji interferonu gamma, który hamuje syntezę kolagenu oraz cały proces włóknienia.
Was this helpful?
0 / 0