Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK
Bulimia jest chorobą objawiająca się najczęściej u osób nie akceptujących swojego wizerunku, nie tolerujących własnej wagi i nie czujących się dobrze we własnym ciele. Bulimia dotyka głównie kobiet młodych, a właściwie nastolatek, które pod wpływem telewizji i prasy, nie akceptują samych siebie, wzorując się na gwiazdach medialnych. Najczęściej chorują kobiety w okresie młodzieńczym, między 13, a 15 rokiem życia oraz (rzadziej) między 18, a 21 rokiem życia.
Bulimia – objawy
Bulimia objawia się w postaci wielokrotnego obżarstwa, niemożliwego do opanowania. Jednym słowem, osoba chora na bulimię je dużo więcej niż zwykle i tak dużo, aż dochodzi do prowokowanych wymiotów i przeczyszczenia organizmu. Atak pożerania dużych ilości pokarmu występuje zazwyczaj 2 razy w tygodniu, w ciągu 3 miesięcy. Wymioty są wywoływane najczęściej poprzez tabletki przeczyszczające, mające ułatwić osiągnięcie upragnionej sylwetki. Z powodu częstego wydalania, który zawiera dużą ilość kwasu żołądkowego, osoby chore na bulimię mają bardzo uszkodzone szkliwie, a ich stan uzębienia jest gorszy od osób zdrowych. Bulimii towarzyszą również takie objawy jak ospałość i ciągłe zmęczenie, które mimo długiego odpoczynku natychmiast powraca. Zazwyczaj osoby chore skarżą się na problemy z sercem lub wątrobą, niedociśnienie tętnicze, częste bóle głowy, nieregularne miesiączki lub bóle brzucha.
Bulimia – diagnoza
Bulimia często objawia się potajemnie i przez lata nie zostaje wykrywana. Zazwyczaj pacjentki trafiają do specjalisty po upływie 5 lat choroby, kiedy przestają dawać sobie radę z chorobą. Im wcześniej osoba chora zdecyduje się poddać leczeniu, tym większe ma szanse na brak powikłań i ochronę przed utrwaleniem się choroby w organizmie. Osoby chore na bulimię przesadnie przejmują się swoim wyglądem i masą ciała, wciąż mają wrażenie iż wyglądają nie tak jak powinny i są mniej atrakcyjne od rówieśniczek. Skóra osoby chorej jest przesuszona z powodu odwodnionego organizmu, którego sygnały są mylone z głodem i lekceważone. Najszybciej zauważalnym objawem bulimii, który dostrzegają osoby trzecie, jest stan psychiczny osoby chorej. Zazwyczaj popada w depresję, która się pogłębia i objawia poprzez negatywną ocenę własnej osoby, brak nastroju oraz niechęć do spotkań towarzyskich.
Bulimia – leczenie
Najważniejsza jest psychoterapia, gdyż zazwyczaj osoby chore, nie zdają sobie sprawy z powagi sytuacji w jakiej się znajdują. Często nie widzą problemu oraz bronią się przed zarzutami osób z zewnątrz, które zauważyły ich zmiany zewnętrzne. Psychoterapia prowadzona jest zazwyczaj indywidualnie lub w przypadku bardzo młodych dziewcząt, odbywa się rodzinnie (z danymi członkami rodziny, zazwyczaj z mamą) lub w grupie. Osoby chore na bulimię są poddawane leczeniu lekami przeciwdepresyjnymi, gdyż choroba prowadzi ich do dużej depresji, powodującej nieakceptację samych siebie oraz brak jakichkolwiek chęci do życia. Podawane leki przeciwdepresyjne podwyższają chorej osobie poziom serotoniny. Chorzy na bulimie są skazani na odpowiednią dietę, przygotowaną przez dietetyka, co jest podstawowym krokiem w dążeniu do leczenia.
Telewizja i prasa proponuje młodym dziewczętom wiele środków wspomagających odchudzanie i stworzenie pięknej sylwetki, jako przykład podając gwiazdy telewizyjne. Jeśli pragniemy być szczupli, nie trujmy się tabletkami czy innymi świństwami, bo można fajnie wyglądać bez niszczenia organizmu. Polecam siłownię, basen i długie spacery, a zamiast głodówki zdrowe jedzenie w małych ilościach (np. 5 posiłków dziennie w małych ilościach). Głodując się wasz organizm w pewnym momencie nie wytrzymuje, a wy pożeracie wszystko co pod ręką, szkodząc sobie tym podwójnie.
Smakołyki i ulubione dania w małych ilościach nikomu nie zaszkodzą i nie sprawią, że utyjecie, do przybrania na wadze potrzeba obżarstwa lub złego funkcjonowania organizmu. Warto wprowadzić do dziennego menu dużą ilość napojów, minimum 1,5 litra wody dziennie. W przypadku nadwagi lub trudności z zrzuceniem kilogramów, zamiast kupowania tabletek i głodówki, polecam dietetyka, który podpowie jak ćwiczyć i odżywiać się by żyć zdrowo i w zgodzie z samym sobą. Pamiętajcie jednak drogie Panie, najważniejsza jest akceptacja samych siebie, bo jeśli nie akceptujemy siebie, to jak mają zaakceptować nas inni?
Was this helpful?
0 / 0