Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK
Choroba Scheuermanna to inaczej młodzieńcza kifoza, czyli skrzywienie kręgosłupa do przodu. Najczęściej choroba ta zaczyna się w 10 roku życia i dotyka w równym stopniu dziewczęta i chłopców. Są 3 rodzaje tej choroby: postać piersiowa, rzadziej spotykana jest postać piersiowo-lędźwiowa i lędźwiowa. Choroba może trwać 2-3 lata a nawet dłużej.
Choroba Scheuermanna – przyczyny • Choroba może być dziedziczna. • W okresie wzmożonego wzrostu dochodzi do zaburzeń kostnienia nasad trzonów kręgowych. • Mała wytrzymałość na obciążenie kręgosłupa.
• Słabe mięśnie tułowia (grzbietu i brzucha).
Choroba Scheuermanna – objawy – Zmęczenie. – Pogarszanie się postawy. – Ból w okolicy kręgosłupa – spowodowany przeciążeniem mięśni. – Pochylanie się do przodu w wyniku czego powstają tzw. okrągłe plecy. – Barki są wysunięte do przodu. – Zwiększa się lordoza szyjna i lędźwiowa. – W stawach biodrowych mogą powstawać przykurcze. – Zmniejsza się ruchomość kręgosłupa. – Jeśli zmiany dotyczą odcinka piersiowo-lędźwiowego lub lędźwiowego może dojść do zbytniego wyrównania krzywizny lędźwiowej (tzw. płaskie plecy). – Uwidaczniają się wyrostki kolczyste. – Włóknieją krążki międzykręgowe, co powoduje zmniejszenie ruchomości. – Ból najczęściej zwiększa się podczas pracy w pozycji pochylonej, stojącej lub siedzącej. Dolegliwości ustępują podczas leżenia.
– Wraz z rozwojem choroby może też pojawić się ból wywołany obciążeniami statyczno-dynamicznymi. Jest to związane z hiperlordozą lędźwiową. Ból może się też pojawić w wyniku zmniejszenia lordozy lędźwiowej, jeśli zmiany zaszły w odcinku lędźwiowym. Boczne skrzywienia kręgosłupa nie wywołują takich reakcji.
Choroba Scheuermanna – rozpoznanie
Badaniem radiologicznym na zdjęciach bocznych można stwierdzić początkowo tylko niewielkie sklinowacenie kręgów. W późniejszym okresie widoczna jest nieregularność, a nawet fragmentacja nasad trzonów kręgowych. Dotyczy to szczególnie ich przednich części. Tylna krawędź trzonów jest wyższa niż przednia. Zwiększają się wymiary podłużne kręgu, a ich wysokość ulega zmniejszeniu. Zwężeniu ulegają też przestrzenie międzytrzonowe. Jest to wynik zmian degeneracyjnych. W trzonach kręgowych można też stwierdzić guzki Schmorla. U dorosłych zaburzenia w nasadach trzonów mogą się całkowicie wyrównać. Mogą też zaniknąć mniejsze guzki Schmorla. Utrzymuje się jednak sklinowacenie trzonów i zbytnie wygięcie kręgosłupa ku przodowi. Widoczne są również zmiany wtórne zniekształcenia stawów międzykręgowych. W rozpoznaniu choroby trzeba wykluczyć zmiany urazowe: gruźlicę kręgosłupa czy też chorobę Bechterewa. W urazach kręgosłupa dotknięty chorobą jest bowiem tylko jeden krąg i tylko w miejscu złamania może dojść do zagięcia osi. Natomiast choroba Bechterewa dotyka chorych po zakończeniu wzrostu i obejmuje głównie stawy kręgosłupa. W gruźlicy dochodzi do odwapnienia i ubytków kostnych.
Choroba Scheuermanna – leczenie Ważna jest właściwa diagnoza i szybkie podjęcie leczenia. Polega ono na: – odciążaniu kręgosłupa w spoczynku i w czasie pracy, – okresowym badaniu do czasu zakończenia wzrostu, – stosowaniu ćwiczeń oddechowych i rozluźniających oraz ćwiczeń wzmacniających mięśnie, – przestrzeganiu odpowiedniej diety, – leczeniu klimatycznym, – by zapobiec pogłębianiu się zniekształceń i powiększaniu kifozy piersiowej należy utrzymywać kręgosłup w odpowiedniej pozycji, – czasem trzeba zastosować gorset ortopedyczny, ma on działanie korekcyjne i przeciwbólowe,
– może też zachodzić potrzeba zastosowania gipsowego łóżka, by unieruchomić chorego na kilka tygodni lub nawet miesięcy (metoda ta jest stosowana rzadko, w najcięższych przypadkach).
Was this helpful?
0 / 0