Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK
Przyjście na świat dziecka zmienia życie całej rodziny. Rodzice, pomimo dziewięciu miesięcy przygotowań zaskoczeni są olbrzymią ilością obowiązków oraz ciągłym poczuciem odpowiedzialności za nowego członka rodziny. Tak duża zmiana dotychczasowego życia, nowe uczucia, stres, obawy czy sprawdzimy się w nowej roli mają wpływ na stan naszej psychiki. Najczęstsze zaburzenia w okresie poporodowym to tzw. baby blues oraz depresja poporodowa.
Depresja poporodowa – przyczyny
Depresja poporodowa często mylona jest z baby blues, czyli chwilowym pogorszeniem nastroju po porodzie spowodowanym spadkiem hormonów. Baby blues ma znacznie łagodniejszy przebieg niż depresja poporodowa. Charakteryzuje się niepokojem o dziecko oraz obawami czy sprostamy roli rodzica. Młode matki często płaczą, są zestresowane trudnościami w zajmowaniu się dzieckiem, nie mają jednak problemu ze snem czy myśli samobójczych (jak to może mieć miejsce w przypadku depresji poporodowej). Baby blues zwykle pojawia się ok 3-5 dnia po porodzie i mija po kilku lub kilkunastu dniach. Należy jednak pamiętać, że przygnębienie poporodowe może przerodzić się w depresję, choć nie zdarza się to tak często.
Depresja poporodowa może pojawić się do 12 miesięcy po porodzie i trwać od kilku miesięcy do kilku lat. Jej objawy są bardziej nasilone niż w przypadku baby blues i w większości przypadków wymagają specjalistycznej pomocy.
Ryzyko wystąpienia depresji poporodowej może zwiększyć: – wcześniejsze zaburzenia emocjonalne lub skłonność do depresji – utrata pracy – śmierć bliskiej osoby – pogorszenie sytuacji finansowej – problemy z partnerem lub rozstanie – brak wsparcia i pomocy ze strony najbliższych
– zbyt młody wiek matki i niedojrzałość do macierzyństwa lub zbyt późna ciąża, szczególnie w przypadku kobiet pracujących zawodowo
Depresja poporodowa – objawy – ogólne rozbicie, rozdrażnienie – smutek, płaczliwość i brak energii – brak chęci do wykonywania jakichkolwiek czynności – problemy ze snem – jedzenie zbyt dużych posiłków lub niejedzenie niczego – niska samoocena – brak ochoty na seks – poczucie beznadziejności – obojętność lub ciągłe zamartwianie się dzieckiem – niepokój, napady paniki – poczucie braku więzi z dzieckiem
– myśli o zrobieniu sobie krzywdy
Was this helpful?
0 / 0