Dominikanie

Co możemy powiedzieć na temat zakonu Dominikanów? Czym się oni charakteryzują? Co robią? Dlaczego tak ważną pełnią rolę?

Dominikanie – historia

Na początku jednak warto powiedzieć coś na temat samego powstania tego zakonu. Zakon Dominikanów powstał on początku XIII wieku w południowej Francji. Założycielem tego zakonu był święty Dominik de Guzman, kanonik Katedry w Osmie. Pierwszy zakon, jaki się pojawił, to ten założony w 1215 roku w Tuluzie.

Dominikanie to zakonnicy, których celem od zawsze było urzeczywistnianie ideałów autentycznego życia Ewangelią. Mieli oni zamiar zaradzić potrzebie wiary uświadomionej i apostolstwu, które miało być oparte na głębokich, przemyślanych doktrynach. Dzięki swojemu mądremu podejściu do tematu, dużej wiedzy i niezwykłej mądrości, dominikanie praktycznie od początku związani zostali z dużymi ośrodkami uniwersyteckimi.

Nazywani nie bez powodów zakonem żebraczym, gdyż zakładając w danym miejscu klasztor, zawsze żyli z datków, jakie dostawali od ludzi. Wstępując do zakonu, każdy mężczyzna wie, po co tam przychodzi, wie, że Pan go wzywa i jemu chce świadczyć siebie i swoje życie. Zostając dominikaninem, każdy człowiek pragnie głosić tą Ewangelię, pragnie mówić o dobrej nowinie i o miłości jaką Pan daje każdemu człowiekowi.

Klasztory Dominikanów mieszczą się przeważnie w dużych miastach. Można je spotkać w Krakowie, we Wrocławiu, Gdańsku, Poznaniu, Łodzi, Sandomierzu, Rzeszowie, Tarnobrzegu i w innych większych miastach. Cele jakie stawia sobie zawsze nowo powstały zakon Dominikanów są góry jasno określone. Dawniej powstawały one po to, żeby przeciwdziałać ruchom albigensów. Dziś głównie rodzą się po to, żeby głosić Ewangelię, wszędzie, wszystkim i na różne sposoby.

Dominikanie w Polsce i na świecie

Jeśli chodzi o te zakony na świecie, z pewnością na uwagę zasługują tacy zakonnicy jak: bł Jordan z Saksonii, czy święty Tomasz z Akwinu. W Polsce zaś, dużą rolę odegrali: święty Jacek Odrowąż bł Czesław Odrowąż, Atanazy Urban Fic, czy też dziś o. Jarosław Kupczak, o. Tomasz Pawłowski, o. Sławomir Słoma czy o. Jan Góra.

Dominikanie również jako zakon wyjeżdżają na różnego rodzaju misje, wszędzie tam, gdzie się ich potrzebuje i gdzie mogą nieść innym pomoc. Na wielu stronach internetowych, pojawiają się informacje, w jakie miejsca zakonnicy ci się wybierają i jakie będą mieli zadania do sprawowania. Ważne, że są na świecie ludzie, którzy mają w sobie takie powołanie, którzy chcą żyć dla Boga i dla ludzi i tylko dzięki temu osiągnąć szczęście.

Choć wielu nie docenia, tak naprawdę prace zakonników są niezmiernie ważne i stanowią istotną kwestię w naprawdę wielu sytuacjach. Dominikanie jako zakon żebrzący wiadomo, że aby żyć musi jakoś sobie zarobić niekoniecznie pieniądze, ale uznanie ludzi i ich szacunek. Poprzez głoszenie Ewangelii, poprzez świadczenie nauk, czy też poprzez różnego rodzaju prace, działalność Dominikanów, jest doceniania i chwalona na całym świecie. Nikt nie jest w stanie takich ludzi przed niczym ustrzec, czy zatrzymać. Jeśli mają misję do spełnienia, jeśli mają zadania i określone cele, wówczas są pełni oddania, zaangażowania i bożej miłości.