Drzewko szczęścia

Drzewko szczęścia to inne określenie na roślinę zwaną gruboszem jajowatym, owalnym, lub gruboszem srebrzystym. Gatunek należy do rodziny gruboszowatych i jest najpopularniejszym przedstawicielem swego rodzaju. Jej kraj pochodzenia to Afryka Południowa. Grubosz jest bardzo popularną rośliną doniczkową, często spotykaną w domach. Jest bardzo efektowny, a poza tym mało wymagający. Uwielbiają go zwłaszcza miłośnicy dalekowschodniej sztuki skarlania drzew i krzewów, gdyż już jego mała sadzonka przypomina w wyglądzie bonsai.

Roślina ta zdecydowanie woli gleby piaszczysto-gliniaste i pozytywnie znosi suche powietrze. Jest też światłolubna, lecz znajduje się w ostrym letnim słońcu, jej liście lekko żółkną i marszczą się. W okolicznościach tych trzeba grubosza cieniować ,a dobrym stanowiskiem stają się dobrze oświetlone parapety okienne. Najlepiej rośnie on w temperaturze 20-22°C, ale dobrze znosi także temperatury o kilka stopni wyższe lub niższe. Dla rozwoju tej rośliny korzystne są nocne oziębienia temperatur o ok. 10 °C, gdyż przypomina to naturalne warunki panujące w Afryce. W okresie zimowym trzeb zwracać uwagę na to, aby ucierpiała od mroźnego powietrza w trakcie wietrzenia mieszkania. Z kolei latem dobrze jest roślinę wynosić na balkon lub nawet zakopać z doniczką w ogrodzie. Po nastaniu zimy trzeba przenieść ją z powrotem do cieplejszego, jasnego pomieszczenia.

Zapamiętajmy też, aby nie umiejscawiać jej blisko grzejników. Ponadto wymaga ona przepuszczalnego podłoża z dużą domieszką gruboziarnistego piasku. Ten ostatni powinie być wzbogacony dodatkiem żyznej ziemi liściowej, lecz bez torfu w swoim składzie. Natomiast na dnie doniczki musi koniecznie znajdować się gruba warstwa drenażu.

W kwestii pielęgnacji drzewko szczęścia wymaga obfitego podlewania. Jednakże należy zwracać uwagę na to, aby z każdym kolejnym podlewaniem czekać do całkowitego wyschnięcia ziemi. Jeśli wystąpi nadmierne podlewanie będzie ono przyczyną niepowodzenia uprawy. Roślina ta wymaga nawożenia w częstotliwości raz do dwóch w ciągu roku. Przy czym należy to robić wiosną i wczesnym latem. W okresie trwającym pomiędzy tymi zabiegami powierzchnię ziemi w doniczce możemy posypać suchym krowieńcem. Da to w konsekwencji zdrowe i ładnie ubarwione liście. Natomiast czynność przesadzania stosuje się tylko wtedy, gdy korzenie nie mieszczą się w doniczce. Przesadzać grubosza możemy w dowolnych porach roku. W przypadku roślin starszych pozostawia się je w spokoju i nie przesadza w ogóle. Można jedynie wierzch ziemi dosypać co jakiś czas trochę świeżego, żyznego podłoża.

Omawiana roślina posiada 5-krotne kwiaty, które są drobne o kolorze białym lub różowym. W Polsce pojawiają się one w okresie jesienno-zimowym, ale tylko u okazów starszych. Kwiaty zaobserwować można na końcach pędów, ale jedynie u okazów rosnących w dobrze oświetlonym miejscu.

Istotną kwestią jest także przycinanie rośliny. Jej jajowate liście odznaczają się czerwonym brzegiem, a wyrastają z grubych i rozgałęzionych pędów, które z czasem lekko drewnieją i nabierają srebrzystoszarej barwy. Można wtedy je przyciąć co prawie zawsze powoduje pojawienie się podwójnej ilości liści. W miejscu poniżej cięcia pojawiają się dwa nowe pędy. Poleca się tę praktykę jako bardzo skuteczny sposób zagęszczania i oczywiście utrzymania kształtu.

W kwestii zapadania na choroby grubosz jest rośliną niezwykle odporną na ataki wszelkiego rodzaju szkodników i grzybów. Jednak słabe rośliny podatne są na mszyce i wełnowce, a zbytnia wilgoć podłoża jest przyczyną zgnilizny korzeni i pnia. Nieracjonalne podlewanie może być także przyczyną tzw. korkowacenia liści co objawia się pojawianiem się białych kropek i plamek na liściach, które co jakiś czas więdną i opadają.

Was this helpful?

0 / 0

Dodaj komentarz 0