Duchowa adopcja

Adopcja większości z nas kojarzy się z przyjęciem do naszej rodziny malucha z domu dziecka. Istnieje jednak również adopcja duchowa, która jest już jednak zupełnie innym procesem.

Adopcja duchowa to inicjatywa wiernych Kościoła Katolickiego, która polega na modlitwie za życie dziecka poczętego zagrożonego aborcją. Modlitwa taka odmawiana jest przez okres 9 miesięcy trwania ciąży. Modlitwa taka dotyczy jednego dziecka, które nie jest znane osobie modlącej się. Nie zna ona również jego rodziców. Taka duchowa adopcja może występować kilka razy, jednak każda kolejna rozpoczęta może być dopiero wtedy, gdy poprzednia z nich dobiegła końca. W praktyce taka adopcja polega na odmawianiu codziennej modlitwy “Panie Jezu” oraz jednej Tajemnicy Różańca Świętego. Do tego niektórzy z wiernych dodają również takie praktyki jak uczestnictwo w dodatkowych mszach świętych, Eucharystii, pracę nad własnym charakterem, walkę z nałogami czy przeróżne działania charytatywne. Praktykowanie takowej adopcji powinno być poprzedzone uroczystym przyrzeczeniem złożonym w obecności księdza podczas Mszy Świętej bądź nieszporów. Przed samym przyrzeczeniem wierny powinien udać się również na cykl rekolekcji lub chociaż zasięgnąć odpowiedniej literatury w celu zgłębienia wiedzy na temat takiej adopcji.

Historia duchowej adopcji sięga europejskiego ruchu Błękitnej Armii Matki Bożej Fatimskiej. W Polsce taką praktykę zapoczątkował dr Paweł Milcarek w roku 1987. Jego pomysłem zainteresowali się Paulini z Kościoła Świętego Ducha w Warszawie. Opracowali oni specjalny tekst przyrzeczenia i wcielili go w życie. Tekst ten nazywamy Rotą Przyrzeczenia Duchowej Adopcji, brzmi on następująco: Najświętsza Panno, Bogurodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci. Wiedziony pragnieniem niesienia pomocy nienarodzonym, postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia ………. biorę w duchową adopcję jedno dziecko, którego imię jedynie Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy, każdego dnia, modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu. Amen.

Tekst modlitwy “Panie Jezu”

Panie Jezu – za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po urodzeniu – proszę Cię w intencji tego nie narodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.

Kolejnymi krzewicielami takiej adopcji byli Państwo Arkuszyńscy, który w czasie swoich pielgrzymek do różnych sanktuariów w intencji życia nienarodzonych dzieci trafili w końcu do Kościoła św. Ducha i postanowili rozpowszechnić ich praktyki również w swoim rodzinnym Gdańsku. Dla pana Arkuszyńskiego kwestia obrony życia jest o tyle istotna, że był on więźniem KL Auschwitz i naocznym świadkiem holocaustu. Sprawa nabrała takiego tempa, że w końcu zwrócono się do Konferencji Episkopatu Polski z prośbą o upowszechnienie tego typu obrzędów. W 1993r. została przeprowadzona sesja konsultacyjna dla diecezjalnych duszpasterstw rodzin.

Od 1991r. obrzędy takie były też praktykowane przez Jerzego Mariana Zielińskiego oraz Wiesławę Kowalską, którzy prowadzili je podczas corocznych pielgrzymek na Jasną Górę. Od 1994r. rekolekcje prowadzone są również przez Radio Maryja oraz Radio Józef. Od 1996r. zaś na Jasnej Górze prowadzone są specjalne rekolekcje formacyjno-szkoleniowe dla animatorów Adopcji Duchowej z Polski oraz z zagranicy. Przy Kościele Ducha Św. Został powołany Ruch Krzewienia Adopcji Duchowej, zaś Jasnej Górze Centralny Ośrodek Adopcji Duchowej.

Właściwą nazwą inicjatywy pozostała ostatecznie Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą i została pobłogosławiona przez Jana Pawła II w kwietniu 1994. Dzień 25 marca stał się od tej pory Narodowym Dniem Życia. Drugim zaś dniem oficjalnych obrzędów jest z kolei 28 grudnia – obchodzony, jako Święto Męczenników Młodzianków. Jest to dzień, który upamiętnia masową rzeź niewiniątek zamordowanych przez Heroda. Ta uroczystość została zapoczątkowana w kościele św. Brygidy w Gdańsku. Po mszy, podczas której składane są uroczyste przysięgi następuje procesja z zapalonymi świecami do konkatedry Mariackiej gdzie przed figurą Matki Boskiej odprawiane są Suplikacje.

Was this helpful?

0 / 0