Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK
Kręgosłup jest najważniejszą częścią ludzkiego układu kostnego. To do niego przyczepione są mięśnie, dzięki niemu możemy się poruszać i utrzymywać pionową postawę ciała. Niestety pojawia się coraz więcej jego chorób, szczególnie w ostatnich latach. Mówi się, że schorzenia kręgosłupa to choroby cywilizacyjne. Do tych chorób należy dyskopatia. Jest to bardzo poważna choroba, która dotyczy krążka (dysku) znajdującego się pomiędzy kręgami. Wraz z wiekiem spada jego sprężystość. Dochodzi do zaniku naczyń krwionośnych, oplatających jądro miażdżyste. Jądro to, na skutek znacznego obciążenia może zostać wypchnięte w kanał włóknisty i powodując ucisk na nerwy, powodować ból. Zmiany te zachodzą stopniowo w ciągu dłuższego okresu czasu, prowadząc do patologii. Najczęściej występującą dyskopatią jest ta w odcinku szyjnym i lędźwiowym.
Przyczyną jej powstania są urazy mechaniczne oraz naturalne starzenie się organizmu i zwyrodnienia kręgosłupa. Długie przebywanie w pozycji siedzącej jest bardziej szkodliwe dla naszego kręgosłupa niż stanie. A właśnie podczas tych czynności krążki międzykręgowe są najbardziej nadwyrężane. Nie służy im także podnoszenie ciężkich przedmiotów. W niektórych okolicznościach wypadniecie dysku może nastąpić w wyniku bardzo nagłego ruchu lub zmiany pozycji ciała. Otyłość, palenie papierosów oraz osteoporoza zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia dyskopatii.
Objawami tej bolesnej przypadłości są przede wszystkim promieniujące wzdłuż nerwów bóle kręgosłupa. Zazwyczaj nasila się on podczas dźwigania, chodzenia i dużego wysiłku fizycznego. W części kręgosłupa, w której wystąpił problem dyskopatii można wyczuć drętwienie i mrowienie. Często towarzyszy jej także skrzywienie kręgosłupa w kierunku, w którym występuje dyskopatia lub w kierunku przeciwnym. Mięśnie w tym obszarze są osłabione a niejednokrotnie może dojść do ich lekkiego porażenia.
Najczęściej dochodzi do dyskopatii w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Łatwo ją rozpoznać po silnym bólu na poziomie lędźwiowo-krzyżowym. Zazwyczaj jest to ból promieniujący w dolne kończyny. Gwałtownie narasta gdy się podnosimy z pozycji leżącej lub chodzimy. Ulgę może przynieść przyjęcie pozycji leżącej. Do tego dochodzi do mrowienie w nogach, drętwienia i wrażenia utraty czucia w całych kończynach dolnych. Pierwszy raz może pojawić się po ukończeniu dwudziestego roku życia. Wcześniej rzadko odnotowuje się przypadki tego typu schorzenia. Może go wywołać wielogodzinna postawa siedząca. Sprzyja jej praca biurowa lub długotrwałe prowadzenie pojazdów mechanicznych.
Wypadnięcie dysku w odcinku szyjnym jest dużo rzadsze. Jeśli już wystąpi z pewnością będzie to dysk pomiędzy piątym i szóstym lub szóstym a siódmym kręgiem. W większości przypadków do jego wypadnięcia dochodzi podczas wypadku komunikacyjnego, gdyż tu kręgosłup jest najbardziej narażony na urazy. Jednak również duży wysiłek fizyczny może przyczynić się do tego typu problemów. Niemal książkowym przykładem może tu być intensywny trening na siłowni. Podnosząc zbyt ciężką sztangę dysk może wysunąć się ze swojego prawidłowego miejsca. Możemy być pewni, że nagle dojdzie do zesztywnienia szyi.
Leczenie dyskopatii jest trudne i może trwać długo. Na samym początku polega ono na leczeniu farmakologicznym. W tym okresie podaje się leki przeciwbólowe oraz rozluźniające mięśnie. Aby zniwelować stan zapalny można podać leki przeciwzapalne. Jeśli dyskopatia dotyczy odcinka szyjnego ważne jest jego usztywnienie. Niezwykle pomocna w tych dolegliwościach może okazać się fizjoterapia i masaże. Wszystkie ćwiczenia muszą być jednak wykonywane przez fizjoterapeutę z doświadczeniem w leczeniu tego typu chorób. Jeżeli jednak wszystkie metody nie przyniosą rezultatu niezbędny może okazać się zabieg operacyjny. Polega on na usunięciu części lub całego dysku z pomiędzy kręgów. Operację taką wykonuje lekarz neurochirurg. Po zlikwidowaniu dysku zespala się ze sobą sąsiadujące kręgi. Przez okres czterech lub sześciu miesięcy należy (w przypadku dyskopatii szyjnej) nosić kołnierz stabilizujący i usztywniający.
Profilaktyka mająca służyć zapobieganiu dyskopatii ogranicza się właściwie do edukacji. Ma ona na celu pokazanie i wyuczenie prawidłowej postawy ciała oraz zachęcenie do prowadzenia zdrowego trybu życia. Ważne jest abyśmy pamiętali by zginać nogi w kolanach i trzymać przedmiot blisko ciała jeśli już musimy podnieść jakiś przedmiot o dużej masie. Podnoszenie go z wyprostowanymi nogami może przyczynić się do wysunięcia dysku.
Was this helpful?
0 / 0