Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK
Epilepsja to popularna nazwa padaczki. Jest to choroba neurologiczna. Główną jej cechą jest okresowe pojawianie się tzw. napadów, będących efektem przejściowych zaburzeń czynności mózgu. Jest chorobą trudną do zdiagnozowania, gdyż jej objawy mogą również występować w innych schorzeniach. Badaniem pozwalającym jednoznacznie to stwierdzić jest całodobowy zapis EEG lub video – EEG, który umożliwia zapis czynności bioelektrycznej mózgu i obserwację pacjenta, np. podczas drgawek. Padaczka nie jest chorobą dziedziczną, ale wrodzona predyspozycja do obniżonego „pogotowia drgawkowego mózgu” może być uwarunkowana genetycznie.
Epilepsja – przyczyny • W okresie płodowym mogą to być czynniki infekcyjne (np. różyczka, kiła), urazowe i inne powodujące niedotlenie płodu oraz wrodzone uszkodzenia mózgu i defekty metaboliczne. • W okresie porodu uraz okołoporodowy i niedotlenie w związku z zamartwicą lub zaburzeniami krążenia mózgowego. • W wieku późniejszym: zatrucia, urazy głowy, guzy, tętniaki, stan zapalny mózgu, zaburzenia metaboliczne i endokrynologiczne.
• Około 70% – padaczka o nie znanej etiologii.
Czynniki prowokujące napad: – alkohol i inne czynniki toksyczne, – niektóre leki, – cykl snu i czuwania, – miesiączka, – stany gorączkowe, – gwałtowne bodźce czuciowe i zmysłowe (zwłaszcza świetlne), – czynniki emocjonalne, – nadmierny wysiłek fizyczny,
– niedobór snu.
W epilepsji wyróżniamy:
• Napady duże – grand mal (g.m.) – należą do tzw. postaci maksymalnych uogólnionych napadów drgawkowych. Charakteryzują się one:
– nagłą utratą przytomności z upadkiem. – niekiedy chory wydaje chrapliwy krzyk spowodowany utrudnionym wydechem powietrza przy zwężonej głośni. – pojawia się faza tonicznego skurczu mięśni. – gałki oczne zwrócone są ku górze lub na boki. – źrenice rozszerzone i zwykle przestają reagować na światło. – bezdech. – sinica. – uogólnione drgawki. – przygryzienie języka. – obfite ślinienie, piana na ustach. Napad ten może trwać 10 i więcej minut. Często poprzedzony jest na kilka godzin lub nawet dni zwiastunami polegającymi na wystąpieniu objawów niepokoju, nadwrażliwości, bóle i zawroty głowy, tzw. aura.
• Napady małe – petit mal (p.m.) – polegają one na przejściowej utracie lub „zawężeniu” świadomości. Występują na ogół u dzieci, rzadko mogą przetrwać do wieku dojrzewania, ale wtedy zmieniają nieco swoją postać. Napady p.m. cechują się krótkotrwałą przerwą w kontakcie z otoczeniem, chwilowym przerwaniem wykonywanej czynności lub toku wypowiedzi. Dziecko bez żadnych objawów poprzedzających jakby „zamiera”, patrzy sztywno w przestrzeń. Napad szybko mija.
Epilepsja – leczenie ○ Większość chorych, regularnie przyjmujących leki, może normalnie żyć, czasem w ogóle je odstawić.
○ Pacjentom, którzy nie reagują na terapię farmakologiczną, pomóc może chirurgiczne wszczepienie stymulatora nerwu błędnego.
Epilepsja – pierwsza pomoc – Odsuń chorego od twardych przedmiotów, aby nie doznał obrażeń. – Połóż go na boku, z twarzą skierowaną lekko ku podłożowi, aby umożliwić wyciek śliny. – Poluzuj kołnierzyk i podtrzymuj głowę. – Usuń z ust ciała obce. – Nie cuć, nie polewaj wodą. – W razie zaburzeń oddechowych nie wykonuj sztucznego oddychania.
– Wezwij pogotowie, jeśli atak trwa ponad 5 minut.
Rada
Osoby cierpiące na padaczkę, powinny mieć przy sobie informację o tym. Chorym poleca się noszenie bransoletki z napisem EPILEPSJA. Dzięki temu, kiedy stracą przytomność podczas ataku, obcy ludzie będą wiedzieli, z jakim schorzeniem mają do czynienia i jak powinni się zachować. A gdy chory trafi do szpitala, będzie wiadomo, jakie leki przyjmuje. Zwykle taka informacja umieszczona jest w schowku bransoletki, o czym wiedzą lekarze.
Was this helpful?
0 / 0