Jaskra

Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK

Z łaciny glaucoma, znana bardziej jako jaskra, jest to choroba narządu wzroku, czyli oczu. Prowadzi przede wszystkim do nieodwracalnego uszkodzenia wzroku, poprzez uszkodzenie nerwu oraz komórek siatkówki. Wraz z postępowaniem choroby dochodzi do coraz mocniejszego pogorszenia wzroku, aż w końcu do całkowitej utraty widzenia. Najczęstszą przyczyną wyniszczania nerwu wzrokowego jest znacznie wzrastające ciśnienie w gałce ocznej, to właśnie ono powoduje stopniową degradację nerwu wzrokowego oraz komórek siatkówki. Głównym sposobem leczenia tej dolegliwości jest różnego rodzaju zmniejszanie ciśnienia w rejonach śródgałkowych. Robi się to za pomocą specjalnych kropli do oczu, leków doustnych lub także zabiegów operacyjnych.

Według szacunkowych danych, na całym świecie choruje na tą dolegliwość około siedemdziesięciu milionów ludzi, w naszym kraju jest około dwustu tysięcy chorych, natomiast zagrożonych wystąpieniem tejże dolegliwości jest około sześciuset tysięcy osób. Wyróżnia się w specjalnej klasyfikacji różne typy tej choroby, między innymi: jaskra prosta, jaskra z normalnym ciśnieniem śródgałkowym, jaskra wtórna, jaskra z otwartym kątem przesączania, jaskra z zamkniętymi kątem, jaskra ostra oraz jaskra barwnikowa.

Jaskra ostra jest jedną z najczęściej występujących typów jaskry. W tym przypadku mówi się także o nagłym ostrym ataku jaskry. Przypadłość ma związek z tak zwanym nagłym zamknięciem kąta przesączenia. Ten typ jaskry polega na znacznemu wzrostowi ciśnienia w części sródgałkowej, wynikające z nagłego zatrzymania odprowadzania cieczy wodnistej. Prawidłowe ciśnienie to około 16 mmHg. Osoba cierpiąca na jaskrę ostrą zauważa swoiste tęczowe okręgi wokół wszystkich jasnych punktów widzianych oczami, do tego dochodzą silne bóle w okolicach głowy oraz samych oczu, intensywne nudności powodujące wymioty oraz pocenie się całego ciała. Bardzo często zauważalnym objawem jaskry ostrej jest również spowolnienie bicia serca. Podczas badania wzroku u osoby z ostrą jaskrą lekarz może odnotować przede wszystkim spłycenie komory przedniej, znaczne przekrwienie oczu, poszerzenie oraz znaczne ograniczenie ruchliwości źrenicy, a także odczuwalnie zmniejszoną ostrość wzroku pacjenta. Ostra jaskra występuje nagle, dlatego też niezbędnym jest by jak najszybciej podjąć się leczenia tej dolegliwości, gdyż zaniechanie jakichkolwiek działań może spowodować permanentne uszkodzenie, a nawet utratę wzroku.

Kto jest narażony na jaskrę?

Wieloletnie obserwacje i badania pozwoliły na określenie kilku szczegółowych czynników, które mogą wpływać na powstawanie jaskry wśród osób w naszym społeczeństwie. Przede wszystkim najbardziej narażoną grupą wiekową są osoby powyżej czterdziestego roku życia. Do powstawania jaskry mogą przyczyniać się także uwarunkowania genetyczne, jeśli ktoś w naszej najbliższej rodzinie, rodzice bądź rodzeństwo choruje na jaskrę, może występować bardzo duże prawdopodobieństwo, że także będziemy mieli z tym problemy. Duży wpływ na powstawanie jaskry mogą mieć także częste bóle głowy oraz występowanie migreny, jak również zdiagnozowane choroby kardiologiczne, jak chociażby nadciśnienie tętnicze. Wbrew pozorom, nawet same wady wzroku o dużym nasileniu, zarówno krótkowzroczność jak i nadwzroczność mogą mieć bardzo duży wpływ na to, czy zostaniemy ofiarami schorzenia nazywanego jaskrą czy też nie. Jeśli wady mogą przyczyniać się do powstawania jaskry to logicznym jest także, że do powstawania jaskry mogą przyczyniać się także choroby oczu, takie jak uraz czy retinopatia cukrzycowa.

Jak lekarz rozpoznaje chorobę? Pierwszymi krokami do prawidłowego rozpoznania jaskry u człowieka jest konieczność stwierdzenia, czy występują charakterystyczne zmiany na nerwach wzroku człowieka w postaci jego zanikania, a także charakterystyczne ubytki w polu widzenia osoby, która może mieć jaskrę. Lekarz do szczegółowego zbadania osoby z podejrzeniem o jaskrę wykorzystuje kilka typowych badań diagnostycznych jakimi są między innymi, pomiar aktualnego ciśnienia śródgałkowego danej osoby, szczegółowa ocena tarczy nerwowej gałek ocznych, zbadanie wzroku osoby z naciskiem na pole widzenia. Lekarz może także zbadać kąt przesączenia gałki ocznej, badanie to profesjonalnie nazywa się gonioskopią.

Należy pamiętać, że jaskra jest chorobą, która „lubi” przebiegać praktycznie bezobjawowo, a jeśli nawet już występują jakieś objawy, często jest je powiązać bezpośrednio z jaskrą. Dlatego bardzo ważnym jest byśmy wykonywali systematycznie badania profilaktyczne. Ich częstość jest zależna od grupy ryzyka w której się znajdujemy, jednak zdrowa osoba bez większej przynależności do grupy ryzyka powinna przeprowadzać badania profilaktyczne przynajmniej raz na dwa lata.

Objawy jaskry

Jaskra jest chorobą o bardzo szerokim zakresie objawów, dlatego też bardzo trudno jest ją zdiagnozować. Do najbardziej charakterystycznych i najczęściej występujących objawów tego schorzenia zalicza się przede wszystkim poranne migreny, a także bardzo intensywny i uciążliwy ból oczu, a raczej samej gałki ocznej. Do objawów zalicza się także bardzo częste występowanie bólu głowy, znaczne pogorszenie ostrości widzenia, a także pola widzenia danej osoby. Wcześniej wspomniane tęczowe refleksy powstające w momencie patrzenia na jasne punkty źródeł światła to także dość często występujący objaw jaskry. Jednym z poważniejszych objawów może być także niemożność wyleczenia zapalenia spojówek u takiej osoby.

Leczenie jaskry

Pierwszym etapem, od którego praktycznie zawsze zaczyna się leczenie jaskry jest podawanie kropli do oczu, a także różnego rodzaju tabletki, które mają za zadanie obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego i śródgałkowego. Krople, które zawierają tak zwane bet blokery obniżają ciśnienie we wcześniej wymienionych rejonach, natomiast podawane farmaceutyki doustne mają za zadanie zmniejszenia produkcji cieczy wodnistej. Jeśli leczenie farmakologiczne jest niewystarczające to lekarz może zdecydować na leczenie laserowe jaskry. Najczęściej wykorzystywane w przypadku jaskry z zamykającym się kątem przesączenia. W przypadkach krytycznych stosuje się leczenie chirurgiczne, najczęściej trabekulektomię, bardzo skuteczną w obniżeniu ciśnienia wewnątrzgałkowego. Wykonuje się wtedy przetoki, przez którą ciecz wodnista będzie mogła wydostawać się z okolic oka.

Was this helpful?

0 / 0