Kabała to mistyczna, filozoficzna i duchowa szkoła judaizmu. U jej podstaw leżą takie księgi jak Tora, Zohar, Ec Haim i Talmud dziesięciu sfirot oraz wiele innych dzieł judaizmu. Kabała wywarła ogromny wpływ na wielu filozofów i naukowców na przestrzeni dziejów. Również dzisiaj zaobserwować możemy niejakie odrodzenie się Kabały i jej coraz mocniejsze przebijanie się do świadomości masowej. Kabała dała podstawę licznym ruchom żydowskim, między innymi tak istotnym jak chasydyzm i syjonizm.
Kabała określa, że świat materialny i światy duchowe będące nad nim, stworzył Stwórca by dać swym stworzeniom radość i zadowolenie. Plan Stwórcy nazywa się w Kabale „zamysłem stworzenia”. Cel jednakże zamysłu Boga nie może zostać osiągnięty, dopóki ludzie i ich dusze, inkarnujące się w świecie materialnym nie staną się godne błogości oferowanej im przez Boga. Człowiek dzięki studiowaniu Kabały może poznać prawa rządzące światem, sposób urządzenia świata, oraz to, w jaki sposób powinien zmieniać swą naturę i mentalność, by móc stać się podobnym do swego Boga i złączyć się z Nim. Osiągnięcie podobieństwa boskiego zwie się w Kabale „Końcowym Naprawieniem” – „Gmar Tikun”. Końcowe Naprawienie jest zakończeniem studiów nad Kabałą, zwieńczeniem dzieła. Zdaniem kabalistów Kabała to nauka praktyczna, gdyż człowiek poprzez studiowanie może realnie poznać, z uczestnictwem wszystkich zmysłów, każdy świat duchowy oraz jego prawa. Kabała jest otwarciem tajemnic i przesłania Tory, odsłonięciem sposobu na osiągnięcie Końcowego Naprawienia.
Kabała – nauka
Nauka i doktryna Kabały oparta jest o objawienia proroków w przeszłości. Wyznawcy Kabały są zdania, że odszyfrować stare zapisy ksiąg pozwoli im tylko i wyłącznie posiadanie wiedzy tajemnej. Dzięki niej będą mogli dobrze odczytać i poznać swego Stwórcę, odkryć jego zamysł. Rdzeń nauki kabalistycznej stanowi system opisujący stworzenie świata za pomocą dziesięciu sefir (emanacji światła boskiego) oddzielających go od ideału. Dzięki sefirom człowiek jest w stanie dowiedzieć się, jak wyglądać ma jego rola w zbawieniu świata.
Kabała – księgi
Wielkimi księgami kabalistów są Sefer Jecira, czyli Księga Stworzenia, Sefer ha – Bafir, zwana Księgą Jasności oraz ciesząca się największym uznaniem Księga Blasku, czyli Sefer ha – Zohar (lub w skrócie Zohar). W księgach tych znaleźć można komentarze do Pięcioksięgu, interpretację prawa żydowskiego w duchu ezoteryki, teksty odnoszące się do chiromancji i fizjonomiki. Księgi te traktuje się jako spisaną tradycję przekazywaną dawniej ustnie oraz nowe opracowanie dzieł mistycznych proroka Henocha.
Hebrajskie słowo Kabała (kabbala) znaczy tyle co „otrzymanie”, „tradycja”, lub „to, co zostało przyjęte”. Nazwa Kabała została wybrana przez mistyków żydowskich, którzy chcieli podkreślić, iż Kabała to nauka wpisująca się w przymierze ludu Izraela z Bogiem Jahwe, przekazywaną w sposób utajniony tak, by zrozumieć mogli ją tylko wybrańcy.
Was this helpful?
1 / 0