Kardiomiopatia

Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK

Kardiomiopatia jest chorobą serca podczas której zaburzenia strukturalne są pierwotnie ograniczone do mięśnia serca w którym wszystko się zaczyna. W przypadku innych chorób serca i układu krążenia (nadciśnienia tętniczego), choroby wieńcowej oraz wad zastawkowych może dojść do uszkodzenia serca.

Kardiomiopatia – rodzaje 1. Rozstrzeniowa. 2. Przerostowa.

3. Restrykcyjna.

Kardiomiopatia rozstrzeniowa

Głównie charakteryzuje się znacznym rozciągnięciem mięśnia sercowego oraz powiększeniem serca. Dotyczy to zazwyczaj całego serca, jednak zazwyczaj uszkodzona jest głównie lewa komora serca. Jej przypadki często określane są jako przypadki z nieznanych przyczyn, zwane idiopatycznymi. Czynnikiem wywołującym najczęściej to schorzenie są wirusy, toksyczne działanie alkoholu, choroby tkanki łącznej, sarkoidoza, ciąża, leki cytostatyczne, niedobór wapnia oraz fosforu, a także dystrofia mięśniowa. Występują również zaburzenia rytmu komorowe oraz nadkomorowe, a także migotanie przedsionków. Zdarza się również tworzenie się skrzeplin w jamach serca, które grozi powikłaniami zatorowymi.

Objawy kardiomiopatii rozstrzeniowej: – zmęczenie, – zawroty głowy, – duszność wysiłkowa, – niewydolność krążenia, – niedostateczne ukrwienie tkanek obwodowych, – zastój w krążeniu płucnym i obwodowym, – zadyszka, – duszność zwiększająca się w pozycji leżącej, – duszność nocna, – obrzęki, – duży przyrost masy ciała, – powiększenie sylwetki serca, – cechy zastoju krwi w płucach, – poszerzenia serca, – zaburzenia rytmu, – migotanie przedsionków,

– skrzepliny w jamach serca.

Leczenie kardiomiopatii rozstrzeniowej

Leczenie polega zazwyczaj na podawaniu leków odciążających serce, przywracających prawidłową kurczliwość mięśnia, regulujących rytm serca oraz zapobiegających powstawaniu skrzeplin. W niektórych przypadkach konieczne jest wszczepienie stymulatora serca lub defibrylatora chroniącego przed nagłym zgonem z powodu migotania komór. W niektórych przypadkach konieczny jest przeszczep serca.

Kardiomiopatia przerostowa

W tym przypadku jest to choroba o nieznanej etiologii. Bywa dziedziczna, choć częściej występuje sporadycznie. Zachodzące w nim zmiany morfologiczne w sercu objawiają się przerostem mięśnia lewej komory, nie związane z nadciśnieniem. Pogrubiony mięsień w tym przypadku może dotyczyć dowolnego fragmentu komory serca.

Objawy kardiomiopatii przerostowej: – duszność, – bóle wieńcowe występujące po wysiłku fizycznym, – zaburzenia rytmu serca, – zgony ( w niektórych przypadkach, szczególnie u osób młodych), – szmery nad sercem, – przerost komór, – bloki odnóg,

– blizna pozawałową.

Leczenie kardiomiopatii przerostowej:

Głównie polega na podawaniu leków, które prowadzą do zmniejszenia kurczliwości mięśnia. W niektórych przypadkach podaje się leki antyarytmiczne. Antybiotykami należy leczyć wszelkie zakażenia. Zdarza się potrzeba zastosowania leczenia chirurgicznego, które polega na wycięciu części przerośniętego mięśnia. Od jakiegoś czasu stosowana jest również stała stymulacja elektryczna serca.

Was this helpful?

0 / 0