Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK
Kiełki – właściwości
Kiełki roślin zawierają wiele cennych witamin: A, B, C, E, H. Są źródłem wapnia, żelaza, potasu, magnezu, biotyny. Zawierają też mikroelementy – lit, chrom. Podczas kiełkowania składniki odżywcze nasion ulegają przemianie w związki łatwiej przyswajalne przez organizm.
Rodzaje kiełków – kiełki rzodkiewki, – kiełki słonecznika, – kiełki lucerny, – kiełki soi, – kiełki soczewicy, – kiełki brokuła,
– kiełki fasoli Mung.
Kiełki rzodkiewki – mają dużą zawartość witaminy C – wpływają na odporność. Obecność siarki wpływa korzystnie na stan skóry i włosów. Dzięki ostremu smakowi wzbogacają smak potraw z jajek, sosów śmietanowych i majonezowych. Zastępują szczypiorek.
Kiełki słonecznika – mają lekko orzechowy smak, mogą być dodawane do kanapek i sałatek. Zawierają spore ilości cynku i żelaza, dlatego nie powinno ich zabraknąć w diecie osób narażonych na niedobór tych makroelementów, czyli osób odchudzających się i wegetarian.
Kiełki lucerny – zawierają rzadką u roślin witaminę B12. Są też bogate w witaminy A, C, D i lecytynę, przez co dobrze działają na pamięć, mają też działanie pobudzające. Można je dodawać do potraw smażonych, najlepiej pod koniec smażenia lub posypać gotową potrawę.
Kiełki soi – delikatne w smaku, pasują do potraw chińskich. Są źródłem żelaza , witaminy C i B1. Kiełki z soi dodają energii, koją nerwy.
Kiełki soczewicy – zawierają sporo magnezu, żelaza, witaminy C. Mają delikatny smak. Wywierają korzystny wpływ na zęby.
Kiełki brokuła – są wyjątkowe, bo zawierają sulforafan – zapobiegający nowotworom, powstrzymują też ich rozwój. Substancję tę zawierają też brokuły i inne rośliny krzyżowe. Kiełki jednak zawierają do 20 razy więcej tej substancji. Spożycie 50g kiełków zawiera tyle sulforafanu ile jest w 1kg brokuła. Kiełki mają pikantny smak, można je dodawać do kanapek i sałat.
Kiełki fasoli Mung – charakterystyczne są dla kuchni azjatyckiej. Są doskonałym źródłem łatwo przyswajalnego białka. Obniżają też poziom „złego” cholesterolu.
Rada:
Kiełki najlepiej stosować regularnie i spożywać na surowo, by nie traciły swych cennych składników odżywczych. Przed spożyciem kiełki należy zawsze płukać. Można je dodawać do kanapek, sałatek, zup, twarogu. Gotowe kiełki można kupić w sklepie. Zdrowsze są jednak wyhodowane przez nas w domu. Dzięki temu są zawsze świeże.
Kiełki – hodowla • Starannie wypłukane nasiona należy namoczyć w letniej przegotowanej wodzie. • Moczymy je na talerzyku wyłożonym gazą. W zależności od wielkości nasion: małe 4-6 godzin, a większe 10-12 godzin. • Następnie dokładnie płuczemy (w przegotowanej wodzie) i odstawiamy na 4-6 dni. Przepłukujemy 2-4 razy dziennie i odsączamy nadmiar wody. • Kiełki można przygotowywać też w słoju. • Kiełki powinny kiełkować w temperaturze pokojowej, w półcieniu (nie wolno trzymać ich na parapecie okna). • Do kiełkowania należy użyć nasion dobrej jakości, najlepiej z hodowli ekologicznej (organicznej). • Nie wolno używać nasion przeznaczonych do uprawy gruntowej, bo mogą zawierać pestycydy i środki konserwujące. • Bardzo wygodne jest używanie gotowych naczyń do kiełkowania, tzw. kiełkownic. Można w nich jednocześnie hodować kilka rodzajów kiełków. Nasiona kiełkownicy mają dostęp do światła, dzięki czemu szybciej rosną.
• Dostępne w sklepach kiełkownice mogą być wykonane ze szkła lub plastiku. Takie urządzenia najczęściej składają się z kilku miseczek. Są bardzo wygodne.
Was this helpful?
0 / 0