W każdym przypadku podejrzenia choroby stosuje się odpowiednią jego diagnozę. Tylko ona umożliwia nam w 100% określenie, czy nasze przypuszczenia się sprawdzają, czy należy wykonać daną operację lub czy należy rozpocząć takie, a nie inne leczenie. Jedną z często stosowanych metod rozpoznawania chorób jest koronografia (koronarografia).
Koronografia – wskazania
Koronografia to inaczej angiografia tętnic wieńcowych. Badanie polega na tym, że poddaje się tętnice wieńcowe działaniu kontrastu, który umożliwia uwidocznienie ich za pomocą promieniowania rentgenowskiego. Takie rozwiązania stosuje się w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca. Jakie są wskazania do tego, by takie badanie przeprowadzić? Otóż w celu rozpoznania lub wykluczenia choroby wieńcowej lub oceny zaawansowania danej choroby, wykonuje się ją u pacjentów z podejrzeniem istotnych klinicznie zmian w tętnicach wieńcowych, z rozpoznawalną, stabilną dławicą piersiową, z zawałem serca, z ostrymi zespołami wieńcowymi, czy też z nawrotem niedokrwienia po rekonwalescencji. Koronografia odpowiednia jest również dla osób z wadami zastawkowymi, z niewydolnością serca, czy z rozwarstwieniem lub tętniakiem aorty.
Koronografia – przeciwwskazania
Oczywiście, tak jak są wskazania do tego, żeby koronografię przeprowadzić, tak również i są przeciwwskazania. Jakie? Z całą pewnością nie można tego wykonywać, gdy pacjent cierpi na zaawansowaną niewydolność nerek, na obrzęk płuc, skazę krwotoczną, czy też na czynne krwawienie z przewodu pokarmowego. Koronografia zabroniona jest również w przypadku świeżo przebytego udaru mózgu, w niedokrwistości, w ciężkim nadciśnieniu tętniczym, czy też w zaburzeniach elektrolitowych. Także pacjent uczulony na środki kontrastowe nie może takiego badania mieć wykonanego. Jeżeli chodzi o przebieg takiej koronografii, można wykonać ją od tętnicy promieniowej ręki lub z tętnicy udowej. Jeśli chodzi o pierwsze rozwiązanie, stosowane jest od kilku lat.
Koronografia – rekonwalescencja
Po koronarografii w której wbija się w okolice nadgarstka, chory może normalnie chodzić i funkcjonować. Wychodzi ze szpitala już po paru godzinach obserwacji i wypoczynku. Jeśli zaś chodzi o koronografię udową, a więc wkłucie w okolice pachwin (które to rozwiązanie dla lekarza jest dużo łatwiejsze, szczególnie, że tętnica w tym miejscu jest gruba) pacjent musi dłużej leżeć w szpitalu i być nastawiony na dłuższe leżenie w jednej pozycji. Mając takie możliwości wiele szpitali zrezygnowało z zupełnie z tego drugiego rozwiązania, starając się ułatwić pacjentom powrót do normalności już po kilku godzinach, zaś z punktu widzenia ekonomii, pozwala to zaoszczędzić szpitalom, poprzez niepozostawienie pacjenta przez kilka dób na oddziale.
Koronografia – skutki uboczne
Po koronografii mogą wystąpić powikłania. Jednym z nich jest powikłanie miejscowe, takie jak tętniak, krwiak, zator, jak również i może to być również nefropatia kontrastowa, czy też reakcja anafilaktyczna na kontrast. Przed rozpoczęciem zabiegu należy wcześniej wykonać szereg podstawowych badań, by wykluczyć ewentualność pojawienia się skutków ubocznych takiego diagnozowania choroby. Koronografia ma pomóc znaleźć chorobę i zastosować odpowiednie leczenie, a nie wywołać skutek zupełnie odwrotny do oczekiwanego. Jeśli lekarze są profesjonalistami, mają doświadczenie i wiedzę, wtedy wszystko będzie przebiegało tak, jak należy i nie ma się czego obawiać.
Was this helpful?
5 / 1