Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK
Ospa wietrzna jest głównie chorobą wieku dziecięcego, jednak występuje również u dorosłych. Jest to w zasadzie choroba o łagodnym przebiegu, szczególnie u dzieci. U dorosłych może mieć dłuższy i bardziej uciążliwy przebieg. Na ogół choroba nie wymaga specjalistycznego leczenia.
Leczenie ospy wietrznej
Bardzo ważne jest zachowanie właściwej higieny. Nie wolno rozdrapywać swędzących ranek, gdyż mogą stać się przyczyną przeniesienia ran i w późniejszym czasie stałą pamiątką w postaci blizny. Dla złagodzenia swędzenia można użyć mieszanki tlenku cynku i wody wapniowej oraz łagodzących maści. Pęcherzyki na skórze można pędzlować 1% roztworem spirytusowym fioletu goryczki lub 1% roztworem nadmanganianu potasu. Nie są zalecane wszelkiego rodzaju pudry i papki. Lekarz może przepisać lek przeciwhistaminowy, mający działanie łagodzące świąd. Ważne jest, aby chorzy pozostawali w izolacji od osób, które nie przechodziły ospy wietrznej, do czasu aż zagoją się wszystkie krostki. Pod przyschniętymi, ale niezupełnie zagojonymi pęcherzykami, ciągle jeszcze mogą znajdować się niebezpieczne dla innych wirusy.
W przypadku, gdy świąd staje się wyjątkowo nieznośny, lub gdy dają się zauważyć objawy choroby wtórnej takie jak: • bezsenność, • bóle głowy, • torsje
należy udać się do lekarza. Chory przez kilka dni powinien pozostać w łóżku, w razie wysokiej gorączki można podać środki przeciwgorączkowe. Dla silnych, dobrze odżywionych dzieci choroba nie stanowi większego zagrożenia. Inaczej jest w przypadku dzieci wątłych, chorowitych, oraz ludzi dorosłych, którzy nie przechodzili ospy wietrznej. W obu przypadkach należy unikać kontaktu z chorym, dlatego tak ważne jest zdrowe odżywianie i wytworzenie odporności organizmu.
Was this helpful?
0 / 0