Objawienia fatimskie

Objawienia fatimskie, zwane też tajemnicami fatimskimi, według legendy miały miejsce w 1917 roku. Tego dnia troje dzieci-pasterzy o nazwiskach: Francisco Marto, Jacinta Marto oraz Lucia Santos zobaczyło Matkę Boską. Od tej pory objawienia były częstsze, a samym dzieciom zostały przekazane trzy tajemnice fatimskie. Mimo więzienia i gróźb dzieci nie wyrzekły się tego, co widziały. Objawienia fatimskie wraz z całą ich treścią zostały oficjalnie uznane przez Kościół za prawdziwe w 1930 roku, a wszyscy troje, którzy doznali objawienia doznali zaszczytu beatyfikacji – dwoje z nich przez Jana Pawła II, trzecie przez Benedykta XVI.

Jak już zostało wspomniane, objawienia fatimskie były trzy. Pierwsze miało miejsce przy pierwszym spotkaniu dzieci z Matką Boską. Dotyczy ono ustanowienia nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi. Miało ono zostać formą wynagrodzenia Bogu grzechów ludzkości.

Drugie objawienie fatimskie miało miejsce dopiero po jakimś czasie. Jego przesłanie jest proste – opowiada ono bowiem o wizji piekła do którego trafiają grzesznicy, o karze czekającej świat w zamian za to, jakich zbrodni dopuszcza się ludzkość. Według relacji jednej z dziewczynek Maryja wtedy przepowiedziała również II wojnę światową oraz poprzedzające ją światła na niebie (niektórzy twierdzą, że przed wybuchem wojny widzieli bardzo silną zorzę polarną). W tym objawieniu była także mowa o głodzie panującym na świecie i cierpieniu.

Trzecie objawienie fatimskie wzbudziło najwięcej kontrowersji, a w dzieciach wywołało prawdziwy szok i niedowierzanie. Na początku nie chciały w ogóle ujawnić czego ono dotyczyło, z czasem jednak zostało spisane i w 2000 roku odczytane przez Jana Pawła II. Okazało się, że to objawienie fatimskie dotyczyło zamachu na papieża. Dzieci wspominały tłum ludzi i głowę kościoła zabitą przez złych żołnierzy. Wiele osób wiąże to z zamachem na papieża – Polaka, a sam Karol Wojtyła swoje ocalenie przypisywał wstawiennictwu Matki Boskiej.

Czy wierzyć w objawienia fatimskie? Nie łatwo jest podjąć jednoznaczną decyzję. Z jednej strony bowiem większość z nich się sprawdziła, z drugiej wizje dzieci nie były ani jasne, ani konkretne, dlatego nie potrafimy powiedzieć, czy dotyczyły dokładnie tych zdarzeń, które się z nimi związuje, czy może tylko szczęśliwie wpasowały się w szablon historii.

Was this helpful?

0 / 0