Jelito grube zbudowane jest z błony śluzowej, podśluzowej, mięśniowej i surowiczej. Składa się: z kątnicy z wyrostkiem robaczkowym, okrężnicy i odbytu.
Odma – polega na przedostaniu się gazów lub powietrza do tkanek i jam ciała. Może się pojawić podczas urazu, samoistnie lub być celowo wykonana (zabieg medyczny).
Odma otrzewnowa łagodna – bezobjawowa, bez zapalenia otrzewnej. Może do niej dojść w wyniku mikroperforacji i przezściennego przechodzenia powietrza do jamy otrzewnowej. Powietrze przepływa przez ściany jelita najczęściej w miejscach osłabionych, gdzie nie ma śluzówki.
Odma pęcherzykowa jelit – zaburzenia mikroflory powodujące zwiększone wytwarzanie gazu. Przyczyną gazów jest niestrawność i spożywanie pokarmów zawierających nierozkładalne węglowodany. Choroba ta może być spowodowana: zaparciami, biegunkami, nowotworami, złym wchłanianiem składników mineralnych, brakiem probiotyków Lactobacillus i Bifidobacetrium. Probiotyki te wzmacniają szczepy pożytecznych bakterii. Są bakteriami o korzystnym działaniu dla zdrowia. Zaleca się je przyjmować w czasie infekcji bakteryjnych i wirusowych, a także po leczeniu antybiotykami.
Zapobieganie
Probiotyki to żywe mikroorganizmy, spożywane w odpowiednich ilościach mają działanie zdrowotne. Ponieważ bakterie są organizmami, które łatwo zniszczyć, najlepiej przyjmować preparaty wysokiej jakości, zawierające szczepy Acidophilus i Bifidus. W skład niektórych preparatów wchodzą bakterie pochodzące od szczepów występujących w przewodzie pokarmowym, takich jak Acidophilus salivarius i Bifidus infantis.
Rozedma pęcherzykowa jelit – jest to łagodna, rzadka choroba. W ścianie przewodu pokarmowego występują mnogie torbiele wypełnione gazem. Najczęściej towarzyszy innym chorobom (85%). Może mieć też postać pierwotną (15% przypadków). Przyczyny są nieznane. Objawy mało charakterystyczne, może to być, np. łagodna biegunka w pierwotnej postaci rozedmy pęcherzykowej.
Odma otrzewnowa może być spowodowana perforacją, czyli przebiciem ścian jelita grubego. Przyczyną jest powikłanie po badaniu kolonoskopowym. Kolonoskopię stosuje się badając dolny odcinek przewodu pokarmowego (oglądanie jelita grubego).
Rozróżnia się:
- Kolonoskopię diagnostyczną – stosowaną przy podejrzeniu chorób jelita, np. rak jelita grubego, choroba Leśniowskiego – Crohna i we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego.
- Kolonoskopię terapeutyczną – usuwanie polipów, tamowanie krwawień z przewodu pokarmowego.
Powikłania po kolonoskopii
- Krwawienia (po usunięciu polipów).
- Perforacja jelita grubego zarówno podczas kolonoskopii diagnostycznej jak i terapeutycznej.
- W zależności od miejsca uszkodzenia jelita grubego może mieć charakter wewnątrz otrzewnowy, zewnątrz otrzewnowy lub mieszany (rzadko mieszany).
- Kolonoskopia jest badaniem bezpiecznym. Odsetek powikłań jest stosunkowo mały. Jednak perforacja może być przyczyną zgonu pacjenta.
Obecność powietrza pod kopułami przepony wskazuje na perforację wewnątrz otrzewnową. Natomiast powietrze w przestrzeni zaotrzewnowej, odma śródpiersia, odma osierdzia i podskórna sugerują perforację zewnątrzotrzewnową.
Objawy:
- odma łagodna jest najczęściej bezobjawowa,
- bóle i wzdęcia brzucha,
- objawy otrzewnowe,
- leukocytoza.
Leczenie:
Bezobjawowa obecność powietrza nie wymaga interwencji, natomiast jeśli odmę spowodowała mikroperforacja wskazane jest dożylne podanie antybiotyków.
Was this helpful?
1 / 1