Przykurcz Dupuytrena

Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK

Przez powierzchnię ręki przebiegają ważne struktury anatomiczne odpowiedzialne za funkcje ręki. Są to delikatne nerwy, naczynia tętnicze i żylne. Czasem dochodzi do bliznowacenia pasm włóknistych. Prowadzi to do znacznego upośledzenia sprawności ręki.

Przykurcz Dupuytrena (contractura Dupuytreni) – jest to zwłóknienie obejmujące rozcięgno dłoniowe, ścięgna zginaczy palców i tkankę podskórną. Rzadziej może się też pojawiać: na grzbietach ręki i palców, na podeszwie stóp, a nawet na członku. W wyniku tego dochodzi do guzkowatego stwardnienia tkanek miękkich dłoni i przykurczów palców. W około 50% przypadków proces ten rozwija się obustronnie, czyli zmiany zachodzą w obu dłoniach. Choroba często rozwija się przez wiele lat i powoli powoduje zamykanie dłoni.

Przykurcz Dupuytrena – przyczyny – Przyczyny zwłóknienia nie są do końca znane. – Stwierdzono skłonność rodzinną do tej choroby. – Zauważono też częstsze jej występowanie u chorych na padaczkę i cukrzycę.

– Szczególnie często przykurcz Dupuytrena pojawia się u osób po przebytym zawale serca. Często w tym przypadku

– przykurcz występuje w powiązaniu z zespołem “bark – ręka” co może świadczyć, że zmiany w dłoni stanowią tylko część składową tego zespołu. Mikrourazy, urazy i przeciążenia zawodowe.

Przykurcz Dupuytrena – objawy: – Przykurczowi ulega najczęściej IV palec dłoni. Następnie kolejno V, III i II palec dłoni. – Chory nie może wyprostować palców nawet przy maksymalnym zgięciu nadgarstka. Nie jest to więc skrócenie ścięgien. – Choroba najczęściej zaczyna się w prawej dłoni. – Zaburzenia czucia. – Mrowienie. – Drętwienie. – Zmiana temperatury skóry. – Dochodzi do bliznowacenia.

– Upośledzenia funkcji ręki.

Kto jest narażony na tego rodzaju przykurcz?
Choroba rozwija się przeważnie u mężczyzn w wieku 40-70 lat, rzadziej u kobiet.

Podział przykurczu Dupuytrena ze względu na stopień zaawansowania choroby: • I stadium – przykurcz tylko w stawie śródręczno-paliczkowym. Przykurcz do 30 stopni. • II stadium – przykurcz w stawach śródręczno-paliczkowym i międzypaliczkowych. Suma kątów przykurczu nie przekracza 90 stopni. • III stadium – przykurcz oprócz wyżej opisanych zmian dotyczy też warstw głębszych rozcięgna. Suma kątów powyżej 90 stopni.

• IV stadium – oprócz objawów III stadium występuje też proces bliznowaty więzadła Landsmera. Pacjenci w tym stadium mają najgorsze rokowania.

Przykurcz Dupuytrena – leczenie: ○ Zachowawcze – do miejscowo podaje się sterydy.

○ Chirurgiczne – przecięcie lub wycięcie rozcięgna dłoniowego. Zabieg operacyjny wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. Jest trudny i wymaga bardzo doświadczonego chirurga. Po około 3 tygodniach powraca na ogół sprawność ręki.

Powikłania: • Uszkodzenie nerwu pośrodkowego lub łokciowego, w wyniku czego może dojść do zaburzeń czucia w palcach. • Krwiak – jeśli zabieg był rozległy i dotyczył więcej niż jednego palca.

• Zakażenia pooperacyjne i w efekcie wydłużenie czasu gojenia się rany.

Przykurcz Dupuytrena – rehabilitacja – zabiegi fizykoterapeutyczne: rozgrzewanie dłoni, masaże, – hydrokortyzonowa jonoforeza (wprowadzenie pod skórę pacjenta hydrokortyzonu) – kinezyterapia – ćwiczenia ruchowe, np. bierne, czynne, czynno-bierne, ćwiczenia w wodzie.

– ultradźwięki – mikromasaż – przyspiesza mikrokrążenie. Zmniejsza ból, rozluźnia, przyspiesza gojenie.

Was this helpful?

0 / 0