Ser pleśniowy

Ser pleśniowy budzi bardzo wiele kontrowersji. Jedni nigdy nie włożyliby go do ust, inni z kolei uwielbiają go najbardziej ze wszystkich serów, jakie w ogóle istnieją. Sam ser pleśniowy to gatunek sera, który wytwarzany jest z mleka i podpuszczki. W zależności od gatunku sery porośnięte są niebieską, zieloną lub białą pleśnią. Każdy ser smakuje inaczej i każdy inaczej rozpływa się na podniebieniu serowego miłośnika. Najbardziej znane wśród takich serów to sery Brie, Camembert, Gorgonzola, Munster, czy też Bleu de Bresse. Najsmaczniejszy jest ser pleśniowy w panierce i ser pleśniowy smażony.

Czy sery pleśniowe są zdrowe?

Z pewnością – tak jak każdy rodzaj sera – są one bardzo kaloryczne, a tym samym więc są ciężkostrawne, zalegają na żołądku i wcale nie przyczyniają się do tego, by szczupło i pięknie wyglądać. Oczywiście jeśli nie jemy ich w nadmiarze, nic złego nam nie robią. Gdy zaś przesadzimy z ilością, wtedy mogą okazać się nieco zgubne w skutkach. Oczywiście oprócz tych negatywnych aspektów, można w nich również i znaleźć wiele pozytywów. Jednym z nich jest to, że są one źródłem przyswajalnego białka i lekkostrawnego tłuszczu mlekowego. Wpływa więc dobrze na zdrowie osób, które chorują na nadciśnienie tętnicze, czy też miażdżycę. Serki te są one bogate w związki mineralne, takie jak wapń, magnez, fosfor, czy też sód. Mają także więcej witamin niż wszystkie inne pozostałe sery.

Ser pleśniowy – jak zrobić?

Jeśli chcemy zrobić ser pleśniowy samemu w domu, musimy uzbroić się w cierpliwość. Potrzeba sporo czasu, by uzyskać wyśmienity, wspaniały i smaczny ser pleśniowy. Najpierw trzeba stworzyć ser kozi.

W tym celu potrzebne jest:

• 7,5 litra świeżego mleka koziego,
• 60 ml świeżej ukwaszonej maślanki,
• jedna tabletka podpuszczki lub też dwie jej krople w płynie,
• szczepionka sera pleśniowego (do kupienia w specjalnych sklepach),
• sól.

Pierwszego dnia podczas tworzenia sera koziego, należy podgrzewać mleko do temperatury pokojowej od 18-24 stopni Celsjusza. Następnie do mleka należy dolać ukwaszoną maślankę, dokładnie mieszając. Kolejnym krokiem jest rozpuszczenie tabletki w około ¼ szklanki letniej, przegotowanej wody. Wlewamy to do naszego mleka, przykrywamy i odstawiamy na 24 godziny. Ser, który powstanie powinien być jędrny tak, by móc go kroić nożem na kawałki. Całość pokrojonego sera wylewa się na płótno i czeka się kolejne 24 godziny, by serwatka mogła odciec.

Kolejnego dnia ser który powstał posypuje się dwiema łyżeczkami soli. Masę serową rozdrabnia się na kawałki wielkości grochu. Przygotowujemy szczepionkę sera pleśniowego, który sobie wybraliśmy. Jedną łyżkę sera miksujemy z ¼ szklanki letniej wody tak, by utworzyć jednolitą masę. Całość wylewamy na rozdrobnione i osolone ziarno serowe i dokładnie mieszamy. Ziarno serowe i wsypujemy do chusty i poddajemy całość prasowaniu. Ser w prasie pozostawiamy na całą noc. Kolejnego dnia, wyjmując ser nakłuwamy go długą igłą, żeby dostało się do środka powietrze. Ten proces jest niezbędny do tego, by mogła rozwinąć się pleśń. Całość nacieramy solą i wkładamy do lodówki na kratce lub ruszcie ze stali nierdzewnej. Ser musi być przechowywany w lodówce od dziesięciu do czternastu dni. Każdego obserwujemy ser i wymieniamy chusty na suche i nowe.

By uzyskać upragniony efekt trzeba poczekać około 45 dni. Widać więc, że praca nad serem pleśniowym wcale nie jest taka prosta i dlatego też, tylko nielicznym udaje się uzyskać upragniony ser o dużej wartości odżywczej. Choć ser pleśniowy jest nadzwyczaj dobry, to musimy jednak uważać, by nie spożywać go w nadmiarze. Chcąc cieszyć się pełnią życia warto próbować różności, jednakże w takich porcjach, które na pewno nam nie są w stanie zaszkodzić.