Sikhizm jest religią powstałą ponad pięćset lat temu w piętnastym wieku. Jest więc religią dość nową z porównaniu z innymi wyznaniami o zasięgu światowym. Założył ją Guru Nanak w Indiach, w prowincji Pendżab. Najwięcej wyznawców tej religii nadal żyje w Indiach lecz na terenach Ameryki Północnej i byłego Imperium Brytyjskiego także mają wielu wyznawców.
Religia ta dużo czerpie z islamu i hinduizmu. Z islamu pochodzi brak jakiegokolwiek obrazu Boga oraz mnogość jego imion. Z hinduizmu czerpie techniki medytacji, jako sposób na pełność łączność z Bóstwem, wiarę w reinkarnację, itp. Wiata ta nie popiera nienawiści czy wojen religijnych. Nie dzieli ludzi, lecz dąży do całkowitej wspólnoty, która ma pracować na rzecz dobra wspólnego i kochać Boga. Sikhowie czczą pierwszych dziesięciu Guru począwszy od Guru Nanaka, ponieważ oni byli w pełni, idealnie złączeni z Bogiem. Najważniejszą księgą jest tu Pani Księga. Była ona pisana przez pierwszych dziesięciu Guru, a każdy z nich dopisywał jeden rozdział. Słowa w niej zapisane rozstrzygają wszelkie spory religijne. Ona także towarzyszy jej wyznawcom przez całe życie, od chwili narodzin, aż do śmierci. Religia ta szczegółowo określa zasady moralne, którymi powinien kierować się wierzący oraz sposób ubierania się jej wyznawców. Każdy powinien utrzymywać się z uczciwej pracy samodzielnie. Ludzie są równi wobec siebie, muszą sobie pomagać i wspierać się nawzajem. Kobiety mają te same prawa co mężczyźni.
Sikhizm odrzuca liturgię i rytuały. Podstawą jest osobiste czytanie Pani Księgi. Gurdwara to modlitwa wspólna w domach modlitwy. Przynajmniej raz w roku musi odbyć się uroczystość Akhand Path, czyli przeczytanie, bez przerwy, całej Pani Księgi, publicznie w każdej gminie. Wszyscy mężczyźni, którzy dobrze wychowali swoje dzieci, mają prawo do Ketha, czyli medytacji połączonych z dyskusją, które dają szansę pełnego oświecenia. Od czasów dziesiątego Guru nikt nie posiada specjalnych przywilejów religijnych. Wszyscy są równi i mogą pełnić posługę w świątyni, pod warunkiem, że jest ona bezinteresowna. Oznacza to, że dana osoba nie może otrzymywać za nią żadnych korzyści. Oryginał świętej Pani Księgi jest do dziś przechowywany w „Złotej Świątyni” w Amritsarze. Jest to zarazem najważniejszy ośrodek kultu dla wyznających Sikhizm. Największe święta obchodzone są w listopadzie z okazji narodzin pierwszego Guru i w grudniu, na pamiątkę męczeńskiej śmierci piątego Guru. Pozostałe święta zostały przejęte z religii hinduskiej.
Małżeństwo ma ważne znaczenie w tej wierze, jest to bowiem połączenie dwóch rodzin. Jego celem jest miłość i połączenie się dusz małżonków. Zatem nie można powiedzieć, że małżeństwo jest sprawą prywatną. Przyszła para młodych może spotykać się w gronie rodzinnym. Obie rodziny muszą się wzajemnie akceptować i wyrazić zgodę na małżeństwo. Bardzo dokładnie ocenia się przyszłego współmałżonka pod względem wieku, charakteru, zasad moralnych czy pochodzenia. Współżycie jest akceptowane tylko między małżonkami. Sikhizm zabrania cudzołóstwa i zdrad. Możliwy jest rozwód ale rzadko jest on stosowany. Małżeństwo powinno być monogamiczne. Ceremonia zaślubin odbywa się w domu kobiety.
Dieta jest też uregulowana zasadami wiary. Opiera się na tradycyjnej diecie pasterskiej, wegetariańskiej. Istnieje zakaz spożywania mięsa, dopuszcza się natomiast nabiał, mleko, masło, ser, jogurt, kefir czy śmietanę. Jej wyznawcom zakazuje się picia alkoholu.
Do dnia dzisiejszego wyznawcy Sikhizmu żyją głównie na terenie, na którym został on założony, a więc w Indiach. Jest wiele przyczyn, które ograniczyły możliwość zyskania wielu wierzących na całym świecie. Co prawda Guru Ardżan, piąty z kolei, nakazał tłumaczenie Pani Księgi ale sam zginął śmiercią męczeńską. Po śmierci dziesiątego Guru wyznawcy tej wiary zaczęli być prześladowani i odtąd musieli walczyć o przeżycie. Dynastia Mogołów karała śmiercią wszystkich, którzy nie wyznawali Islamu. Nawet dochodziło do tego, że płacono za głowę każdego innowiercy. Po okresie prześladowań bardziej zaczęła rozwijać się religia hinduska ze względu na to, iż Pani Księga była napisana w języku, który znała niewielka część społeczeństwa. W szerzeniu tej religii nie pomogło nawet utworzenie państwa sikhijskiego. Obecnie większe diaspory, nawet kilkumilionowe zamieszkują na terenach dawnego Imperium Brytyjskiego oraz USA.
W Polsce, w Raszynie pod Warszawą istnieje jedyna w kraju świątynia Sikhów. 20 grudnia 2007 roku Związek wyznaniowy Singh Saba Gurudwara w Rzeczypospolitej Polskiej został zarejestrowany przez MSWiA, a przełożonym tego związku został Jawahr Jyoti Singh. Jej siedziba mieści się w stolicy na ulicy Na Skraju 56. wszelkie źródła milczą na temat choćby szacowanej liczby wyznawców Sikhizmu w naszym państwie.
Do ciekawostek należy pewien fakt z życia Guru Nanaka. Otóż pod koniec życia gdy osiada on w Kartarpur otwiera zupełnie bezpłatną kuchnię dla wszystkich potrzebujących, niezależnie od ich poglądów czy wyznania.
Was this helpful?
5 / 0