Szabas (Szabat)

Szabat (szabas) – z języka hebrajskiego odpoczynek, to w tradycji judaizmu i chrześcijaństwa ostatni dzień tygodnia, czyli sobota. W judaizmie jest to dzień święty, obchodzony na pamiątkę odpoczynku Boga po akcie stworzenia świata. Podobnie jest w niektórych kościołach chrześcijańskich, między innymi u Adwentystów Dnia Siódmego, Baptystów Dnia Siódmego, niektórych zielonoświątkowców i protestantów.

Szabat – kiedy się zaczyna?

U Żydów szabat rozpoczyna się zgodnie z wytycznymi zawartymi w Księdze Rodzaju od zachodu słońca w piątek i trwa do zachodu słońca w sobotę. W czasie szabatu ortodoksyjni Żydzi nie powinni wykonywać czynności nazywanych w prawie żydowskim (Halacha) pracą. Konserwatywni Żydzi ściśle przestrzegają zasad wynikających z prawa żydowskiego, natomiast wyznawcy bardziej liberalnych odłamów judaizmu przedkładają zalecenia etyczne i moralne nad odprawianiem rytuałów, które wg nich są sprawą indywidualną każdej jednostki.

Szabat – zwyczaje

Szabas to jedno z najważniejszych świąt Żydów. Generalnie przepisy szabatowe nakazują Żydom powstrzymanie się od czynności, które są zakazane i upamiętnienie dwóch ważnych wydarzeń: ucieczki z Egiptu i stworzenie świata. Jest również mowa o obowiązku radowania się i przestrzegania wszelkich zaleceń szabatu. By odczuwać radość soboty, Talmud zaleca oddać się przyjemności jedzenia, śpiewu, spotkania towarzyskiego, lecz przede wszystkim spędzenie czasu z najbliższymi oraz współżycie seksualne z małżonkiem. Zalecane jest również pójście do synagogi, czytanie Tory i śpiewanie hymnów.

Godziny szabasu są ruchome, gdyż zależą od pory roku oraz szerokości geograficznej. Przed samym świętem zapala się dwie świece. Obowiązkiem szabasowym jest dwukrotne odmówienie modlitwy kidusz oraz recytowanie hawdali, która kończy szabat i oddziela go od zwykłych dni tygodnia. W szabat spożywa się trzy posiłki. W szabasową sobotę Żydzi nie powinni podejmować żadnych obowiązków, w szczególności pracy zarobkowej, podróżowania na dalsze odległości, sprzątania. Nie wolno im również nakłaniać innych (w szczególności Żydów) do wykonywania podobnych czynności. Wyjątkiem jest jedynie wystąpienie zagrożenia życia człowieka, lub potrzeba jego ratowania, wtedy należy złamać reguły szabatu.