Wrzuć artykuł na Fejsa! poleć na NK
Migdałek gardłowy zwany jest trzecim migdałkiem lub adenoidem. W przeciwieństwie do migdałków podniebiennych (bocznych) nie jest widoczny, bo zlokalizowany jest za podniebieniem miękkim. Jego rolą jest walka z drobnoustrojami chorobotwórczymi. Tworzy on wraz z migdałkami bocznymi i migdałkiem językowym barierę ochronną, tzw. pierścień Waldeyera. Powinien rozpoznać rodzaj drobnoustrojów i wytworzyć przeciw niemu przeciwciała. W czasie infekcji na ogół się powiększa. Później powinien wrócić do normalnych rozmiarów. Czasem u małych dzieci trzeci migdał ulega powiększeniu.
Trzeci migdał zbudowany jest z tkanki chłonnej. Powiększa się od 6-8 tygodnia życia. Powinien rosnąć do 8 roku, a potem zanikać. Bywa jednak, że nie zanika, ale powiększa się.
Trzeci migdał – przyczyny przerostu • Powtarzające się ostre zapalenia gardła (przewlekłe zapalenia gardła). • Atak wirusów, bakterii, alergenów. • Często następuje to w momencie, gdy dziecko trafia do żłobka lub przedszkola.
• Część dzieci rodzi się z przerośniętym migdałkiem.
Trzeci migdał – skutki przerostu ○ Dziecko często ma zatkany nos. ○ ○ Upośledzoną drożność nosa, co powoduje oddychanie buzią. ○ Podczas snu może chrapać. ○ Występuje pogorszenie słuchu – przerośnięty migdałek zamyka tzw. trąbki słuchowe (połączenie między gardłem a uszami). ○ Może też dojść do wysiękowego zapalenia ucha, w wyniku gromadzenia się w nim płynu. Trwające wiele tygodni wysiękowe zapalenie ucha może powodować nawet nieodwracalne uszkodzenie słuchu. Sygnałem niedosłuchu u dziecka są częste prośby o powtórzenie wypowiedzi, czy głośne nastawianie telewizora. Nos i gardło są ściśle połączone z uchem środkowym, dlatego zarazki z nosa i gardła mogą łatwo przeniknąć także do ucha środkowego. ○ Problemy z przełykaniem i oddychaniem – przerost trzeciego migdałka może bowiem powodować przerost migdałków bocznych. ○ Przewlekły stan zapalny migdałków powoduje też nawracające infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych i uszu.
○ Niedotlenienie organizmu, skutkiem czego może być zmęczenie, ból głowy, kłopoty z koncentracją, mniejsza waga ciała, powolniejszy wzrost u dziecka (wynik bezdechu).
Trzeci migdał – badania diagnostyczne
Ponieważ trzeci migdał nie jest widoczny, laryngolog by go obejrzeć używa specjalnego lusterka, może też go zbadać palpacyjnie lub endoskopem. Przeprowadza też wywiad. Następnie decyduje czy konieczne jest usunięcie migdałka.
Trzeci migdał – leczenie Jeśli jest to konieczne przeprowadza się zabieg operacyjny (w znieczuleniu ogólnym) polegający na usunięciu trzeciego migdałka. Laryngolog wprowadza do jam nosowo-gardłowych wyprofilowany nóż (adenoton).
Coraz częściej stosuje się też nowoczesną metodę. Jest to technika koblacji. Zabieg przeprowadza się specjalnym urządzeniem, tzw. “nożem” plazmowym. Zaletą tej metody jest zminimalizowanie krwawienia podczas zabiegu. Zabieg ten umożliwia zmniejszenie przerośniętych migdałków podniebiennych.
Trzeci migdał – wskazania do usunięcia – Zaburzenia oddychania w czasie snu (bezdech). – Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych. – Infekcja ucha (szczególnie środkowego).
– Powtarzające się stale infekcje dróg oddechowych.
Trzeci migdał – skutki usunięcia
Trzeci migdał jest istotnym elementem układu odpornościowego tylko u małych dzieci, dlatego najczęściej nie stosuje się adenotomii, czyli usunięcia migdałka. Później migdałek nie pełni już funkcji obronnej organizmu. Rolę tę przejmują migdałki podniebienne. Jeśli mimo wskazań lekarskich migdałek nie zostanie usunięty, może się to przyczynić do kłopotów ze zdrowiem u dorosłego człowieka.
Was this helpful?
0 / 0